Cinematek focust op Mary Jiménez

Op een dag vond ik in mijn brievenbus een dvd - dat gebeurt wel vaker - waar ik niet om gevraagd had. 'La position du lion couché' bleek een fragiele documentaire met een thematiek die velen aansnijden maar weinigen met succes. Mary Jiménez had geurende enkele maanden mensen gevolgd op een afdeling palliatieve zorgen.

Ze toonde niet enkel hoe sommige ongeneeslijke zieke mensen werk maken van het definitieve afscheid. Ze bracht ook verslag uit van de vragen die dat bij haar opriep en de gevoelens die dat bij haar teweeg bracht. Nog een stap verder was de parallel met een geboorte, een grote gebeurtenis waar we zoveel makkelijker mee om kunnen gaan, al dan niet geholpen door rituelen.

Van mijn voornemen om na te gaan wat Jiménez nog gefilmd had, kwam niet veel in huis. Maar kijk daar is een soort retrospectieve in Flagey. Jiménez komt uit Peru en verhuisde naar Brussel om hier te leren filmen. In Le dictionnaire selon Marcus portretteert ze een Marcus die zijn vrienden helpt te ontsnappen uit de gevangenis. Het besef dat hij tegen de lamp zal lopen houdt hem niet tegen. Ondertussen leest hij het woordenboek.

Ook haar nieuwste film ziet er veelbelovend uit. Héros sans visage is een drieluik over de oorlog om te overleven. Haar camera volgt hongerstakers in Brussel die verblijfspapieren willen; vluchtelingen uit Libië in een Tunesisch kamp; en een man die in een rubberband de Middellandse Zee overgestoken is.