Film: Kon-Tiki

Niet kunnen weerstaan aan de lokroep van het avontuur, het klinkt romantisch en stoer, maar is het dat ook? Kon-Tiki gaat aan de vraag voorbij en dat is jammer, want deze romantische, stoere avonturenfilm uit Noorwegen zou hebben welgevaren bij iets meer diepgang en iets minder verheerlijking van zongebruinde, blondgelokte, gespierde jongemannen.

Nu moet het drama van nephaaien komen die er niet al te best uit zien en muziek die suggereert dat touw kan knappen. De expeditie die de Noorse wetenschapper en avonturier Thor Heyerdahl in 1947 werkelijk ondernam, roept nochtans heel wat vragen op. Zoals: wat bezielt iemand om vrouw en kind te verraden voor een roekeloos avontuur dat in het beste geval roem oplevert en in alle andere gevallen slecht afloopt?

Heyerdahl was ervan overtuigd dat de voorouders van de inwoners van Polynesië niet uit Azië kwamen, maar uit het Amerikaanse continent. Om te bewijzen dat het alvast mogelijk is om zonder boot en moderne apparatuur de Grote Oceaan over te steken, bouwde hij samen met vier andere Noren en een Zweed met boomstammen van balsahout en henneptouw een vlot. Meer dobberend dan varend overbrugden ze de 4.300 zeemijlen die Peru scheiden van de Polynesische eilanden. Dat bewijst dat het kan, niet dat het gebeurd is.

Op het wetenschappelijke aspect komt de film evenwel niet terug. Er wordt enkel op het avontuur gefocust. Gelukkig met succes. Ouderwets meeslepend.

zalen: Kinepolis, UGC De Bbrouckère, Vendôme