Film: 'La Tendresse': slaapverwekkend

Ik denk dat ik Marion Hänsel begrijp. Wat als we nu eens film maken zonder bloedvergieten? Met mensen zoals u, ik en de buurvrouw. Met geen groter avontuur dan onverhoeds naar een Frans skioord moeten rijden omdat zoonlief een ski-ongeval heeft gehad en de verzekering de repatriëring afwimpelt door naar de kleine letters van het contract te verwijzen.

De rit verplicht de ouders om voor het eerst sinds een scheiding die al jaren verwerkt en wederzijds vergeven is, terug een paar dagen samen door het leven te gaan. Geen van beiden wil het verleden laten herleven maar ze kunnen ook niet verstoppen dat ze elkaar ooit intiem gekend hebben.

De clou is dat ze elkaar niet in de haren vliegen maar lief en attent voor elkaar zijn. Zoals ze ook proberen lief en attent te zijn voor een lifter die naar het noorden moet of een klein meisje dat de lift naar het dorp neemt. Een beetje zoals u, de buurvrouw en ik (op mijn goeie dagen) proberen teder te zijn. Olivier Gourmet en Marilyne Canto gaan de uitdaging om wat te maken van de doodgewone scènes met de glimlach aan.

Het siert Hänsel dat ze nooit op haar lauweren is gaan rusten en altijd nieuwe uitdagingen opzoekt. Maar milder kunnen we echt niet zijn. La Tendresse is even eentonig als een kennis die je een uur lang vertelt over wat hij zoal beleefd heeft op weg naar een congres in Lausanne. En op de terugweg. Warm en goedbedoeld maar slaapverwekkend.