Film: Red lights

In mijn glazen bol zie ik u meteen na de vertoning van Red lights boos een mailtje naar de redactie sturen om te klagen dat een film met zo'n raar, van de pot gerukt, betekenisloos einde geen twee sterren verdient. Helemaal ongelijk hebt u niet.

Niet alleen de groteske finale plotwending is dubieus, ook onderweg rammelt de plot en sommige dialogen en scènes zijn onbedoeld grappig.

Sigourney 'Ripley' Weaver en Cillian 'Scarecrow' Murphy spelen twee wetenschappers die al hun energie en kennis steken in het ontmaskeren van de vele charlatans die beweren over paranormale krachten te beschikken. Ze krijgen een dik halfuur de tijd om hun sceptische, rationele kunnen te demonstreren en doen dat con brio.

Maar dan verschijnt Robert De Niro ten tonele als blinde ziener die de massa naar zijn pijpen laat dansen. Van hem hadden ze beter niet vijand nummer één gemaakt. De ene enge, ogenschijnlijk bovennatuurlijke gebeurtenis volgt op de andere. Hebben ze hun meerdere ontmoet?

Red lights flirt met het ridicule, maar het gros van de tijd konden we de bizarre sfeer wel waarderen. Regisseur en scenarist Rodrigo Cortés slaagt er niet in om even straf uit de hoek te komen als met zijn verbluffende debuut Buried. Maar hij heeft het tenminste geprobeerd.

zalen: Kinepolis