Politiek in beeld: achter de schermen van de macht

Weet u al wie straks uw stem krijgt? Bravo. Maar weet u ook waarom verkiezingen zo belangrijk zijn en wat er achter de schermen van de politiek gebeurt? Cinéma Nova stelt met de hulp van Le P'tit Ciné een module 'Politiek in beeld' voor.

Meryl Streep kan Margaret Thatcher goed imiteren. Die Oscar is haar gegund. Maar wat een vreselijke film was The Iron Lady. Vreselijk omdat hij zo licht over de sociale ravage ging die ze als premier van het Verenigd Koninkrijk aanrichtte.

De makers hadden voor ze aan hun film begonnen beter nog eens naar Tracking down Maggie gekeken. Nick Broomfield had zo zijn bedenkingen bij de neoliberale politiek van de Iron Lady en wou haar ook enkele vragen stellen over de betrokkenheid van haar zoon bij illegale wapenhandel.

Thatcher weigerde hem te woord te staan, maar Broomfield gaf niet op. Hij achtervolgde haar tijdens de promotietoer van haar autobiografie en legde zijn oor te luister bij kennissen en oud-klasgenoten. Zo ontstaat een portret dat je de lust beneemt om vrolijk te doen over Thatcher. Hetzelfde geldt trouwens voor Sarah Palin: you betcha!, Broomfields ontluisterende portret van de ultrarechtse, voormalige presidentskandidate.

Een persoonlijk gevecht met een controversieel staatshoofd vecht ook Avi Mograbi uit in How I learned to overcome my fear and love Arik Sharon. De Israëlische documentairemaker wou een politiek pamflet draaien dat Ariel Sharon ontmaskert als een monster. Halverwege stelt hij vast dat hij de befaamde ex-generaal die bloedbaden in Sabra en Shatila op zijn geweten heeft soms ook aardig vindt en veeleer zichzelf aan het ontmaskeren is. Zijn vrouw kan er niet mee lachen.

Met opgeheven staatshoofd
Dat het allesbehalve evident is om staatshoofden te filmen en interviewen, komt Hugues Le Paige vertellen. Tussen 1989 en 1993 draaide hij vijf films over François Mitterrand. Twintig jaar later herbekijkt hij al het materiaal en gebruikt het voor een documentaire over de complexe relatie tussen een regisseur en zijn onderwerp. Le Paige vraagt zich af wie wie regisseerde en voelde zich door Mitterrand gebruikt.

Een tweestrijd tussen journalist en president kan spraakmakende televisie opleveren en de reconstructie van die tweestrijd een boeiende speelfilm, zo bewijst Frost/Nixon van regisseur Ron Howard en scenarist Peter Morgan. De afgetreden president Nixon wil zijn blazoen oppoetsen in het eerste, voor grof geld verkochte tv-optreden sinds zijn vertrek uit het Witte Huis. De ijdele Britse tv-presentator David Frost bakt er aanvankelijk niets van, maar wanneer Watergate ter sprake komt, vraagt hij onomwonden de schuldbekentenis en de excuses waar een getraumatiseerd Amerika op zit te wachten. En Nixon breekt.

De vertolking van Frank Langella is er één uit het boekje. Een nog sterkere speelfilm over corrupte politici en wantoestanden is Le mani sulla città (1963) van Francesco Rosi. Rod Steiger speelt Signor Nottola, een schepen en promotor die luxeflats wil bouwen in de armste wijken van Napels. Door de werken stort een oud appartementsgebouw in. En nog is Nottola's rol niet uitgespeeld.

Dichter bij huis vinden we een door de RTBF gecensureerde documentaire van Thierry Odeyn met de veelzeggende titel Mais nous sommes tous antiracistes. Carnet de notes à deux voix is een documentaire over immigratie en het discours over immigratie. Ze herinnert eraan dat in 1986 burgemeester Roger Nols het zich nog kon veroorloven om met een kameel voor het gemeentehuis van Schaarbeek te paraderen als protest tegen de uitbreiding van het stemrecht voor buitenlanders.

Politiek in beeld/Filmer le politique
wanneer: 12 > 21 oktober 2012
------------------
waar: