Amatorski: het open vizier van Deleting Borders
Welke invloed heeft het internet op een groep, en hoe vertaal je de alomvattende ruis van dat kleverige web waar we in verstrikt raken naar muziek? Die vragen drongen zich steeds nadrukkelijker op bij Hilke Ros, Sebastiaan Van den Branden en Inne Eysermans, samen Amatorski. De Gentse groep, die zich steeds meer als een laboratorium manifesteert, ging hevig aan het discussiëren en experimenteren. Samen met We Work We Play, een bedrijfje dat interactieve applicaties bouwt, werkten ze begin dit jaar de artistieke installatie Deleting borders uit.
Aanvankelijk was Deleting borders een onlineverhaal. Via de website deletingborders.com kon de bezoeker een nieuwe song van Amatorski - het de hand uitstekende 'How are you?' - naar eigen goeddunken met een soort virtuele sequencer van een arrangement voorzien en het artwork door een eigen beeld up te loaden een unieke toets geven, zonder dat de groep zijn sferische, fragiele sound uit handen gaf. De band breide daar live een verlengstuk aan dat dit voorjaar in première ging in deSingel en nu, onder meer in Flagey, een tweede leven krijgt.
Oude media
"Live is het vooral een visuele inbreng," galmt Inne Eysermans' stem door de ruimte. Samen met gitarist Sebastiaan Van den Branden heeft ze plaatsgenomen aan een tafeltje met drie stoelen die in het niets verdwijnen op het immense podium van Flagey's Studio 4. "We hebben alle foto's die fans hebben geüpload bijgehouden, en die bepalen mee de sfeer tijdens deze multimediale happening. Voor de rest wordt het een redelijk 'gewone' Amatorski-show. In popmuziek is het niet makkelijk om vanuit een losse structuur te vertrekken. Daarom werken we liever eerst een concept uit, waarna we onze muziek daarrond bouwen."
Bassist Hilke Ros, die het management van de band op zich neemt, werd de motor van het project. Sebastiaan Van den Branden: "Hilke is gefascineerd door wat promotie of verspreiding van muziek anno 2013 kan zijn, en hoe het publiek daar kan aan participeren. Dat was voor ons, los van het artistieke of muzikale, een belangrijke insteek." Amatorski bereikte via de deletingborders.com tot nog toe 65.000 mensen, van over de hele wereld. "Dat zoveel muzieklustigen er een stukje van zichzelf in stopten, dat is ver boven onze verwachtingen," glundert Van den Branden. "En we hebben een goed zicht op waar die zich bevinden. In Amerika zijn er bijvoorbeeld dubbel zoveel als in België. Dat is straf. Op een conventionele manier, via 'oude media' als radio of tv, zou dat ons nooit gelukt zijn."
Het trio heeft ook al op andere manieren contact gezocht met zijn publiek. Vorig jaar lieten ze een wedstrijdwinnaar de tekst schrijven bij een nieuwe song, 'Sonar', meteen het allereerste Nederlandstalige liedje van de groep. En voor de remixplaat re:tbc lieten ze fans dan weer het artwork bedenken.
Amatorski is altijd een wat ongrijpbare band geweest. Je zou kunnen opperen dat dat de grond is voor die drang naar participatie, maar ook megabands als Arcade Fire en Kaiser Chiefs deden soortgelijke dingen. Eysermans: "Ik denk dat het belangrijk is om vandaag de ruimte tussen band en publiek heel klein te maken. Wij zoeken sowieso graag nieuwe wegen, als artiest, maar ook gewoon als personen. Alles wat ons pad kruist, kan ons in een andere richting duwen."
Dat is een belangrijke gedachte. Amatorski is, net als pakweg Radiohead of Sigur Rós, een verbond met een open vizier. Hun belangrijkste drijfveer is niet netjes om de twee jaar een plaat afleveren, maar zoveel mogelijk originele invalshoeken zoeken om artistieke projecten uit te werken.
Omdat de broze, sferische elektropop van Amatorski erg filmisch is, is de groep zich onder meer gaan toeleggen op soundtracks. Begin dit jaar kleurden ze de geluidsband van 1 op 10, de documentairereeks van één over mensen in armoede. Er was ook de soundtrack voor In jouw naam van de Nederlandse regisseur Marco van Geffen, en de nieuwe muziek bij het avant-gardistische Impatience van de Belgische filmpionier Charles Dekeukeleire.
Verslaafd aan het verleden
"De carte blanche die we daarbij krijgen laat ons ook toe om heel fel te gaan experimenteren," vindt Van den Branden. "Daar hebben we dan weer dingen uit gehaald die we nu gebruiken voor onze volgende plaat." Eysermans pikt in: "Die soundtracks hebben ons geleerd om onze gevoelens veel beter te verklanken. De nieuwe muziek die we maken is veel opener. Dat onschuldige, dat sprookjesverhaal is weg. Deze muziek staat veel meer in het nu."
Het nu. Die bemerking brengt ons als vanzelf bij Simon Reynolds, auteur van het invloedrijke Retromania. Pop culture's addiction to its own past. Reynolds wrijft de nieuwe generatie muzikanten aan dat ze slechts herkauwen. "'Come home' was een experiment, maar paste daar helemaal in," glimlacht Eysermans. "Ik voelde mij betrapt, ja. Ik hing met mijn hoofd graag in het verleden. Ik vind het ontzettend interessant hoe internet, en die toegang tot dat gigantische archief, onze manier van muziek maken veranderd heeft. Maar ik weiger te zeggen dat het beste al gemaakt is. Dan kun je er evengoed mee ophouden."
En zo komen we weer uit bij het uitvlakken van grenzen. Van den Branden: "Er is veel meer cross-over nu, we denken minder in hokjes. Vroeger waren de muziekstijlen vaak een reactie tegen het voorgaande, de nieuwe muzikale evoluties gebeurennu net door invloeden te combineren."
Amatorski
wanneer: 5 oktober 2013, 20.15
tickets: €18
--------------------
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.