Vertrouwen

In de stad Brussel heerst geen crisis. Het zijn woorden van Marion Lemesre (MR), die vanaf de oppositiebanken kritiek levert op de begroting van de stad Brussel. Dat de begroting in evenwicht is en de stad blijft investeren in de bouw van woningen maakt geen indruk op Lemesre. Volgens haar maakt de stad - “die haar eigen patrimonium verwaarloost” - ronduit de verkeerde keuzes.

Het is aan de kiezer om er zich in oktober 2012 over uit te spreken. Maar gezien de demografische evolutie is de kans gering dat de PS-CDH-meerderheid in de stad Brussel afgestraft wordt.
Of toch wel? De financiële crisis maakt de mensen bang. De besparings- en pensioenplannen van de regering-Di Rupo maken de mensen boos. Er heerst grote onzekerheid. Maar waar het bovenal aan ontbreekt is vertrouwen. Een gebrek aan vertrouwen dat we aan de bankiers te danken hebben, maar zonder vertrouwen kan deze maatschappij niet functioneren. En wordt er ook niet meer geïnvesteerd. Een herstel van het vertrouwen is van levensbelang.

De crisis laat zich ondertussen voelen tot in de gemeenten. In Elsene hebben burgemeester Willy Decourty (PS) en zijn collega-schepenen Olivier de Clippele (MR) zijn bevoegdheden afgenomen. De Clippele lag als schepen van Financiën in de clinch met zijn collega's over de bouw van een nieuwe administratieve vleugel van het gemeentehuis: hij onthield zich zelfs bij de stemming over zijn eigen begroting. De Clippele vindt een uitgave van dertien miljoen euro in tijden van crisis onverantwoord. Hij gelooft bovendien niet dat het bedrag voldoende zal zijn. Ook hoopt hij dat het gewest de uitgave zal afkeuren.

Met zijn onthouding wilde de Clippele een sterk signaal geven, zonder de meerderheid in het gedrang te brengen. Partijgenoten die ook wilden tegenstemmen raadde hij zulks zelfs af. Het is dan ook vreemd dat zijn collega-schepenen van de MR ermee ingestemd hebben hem zijn bevoegdheden te ontnemen. Beter zou zijn geweest als ze deze kwestie hadden aangegrepen als aanleidingvoor een grondige politieke discussie.

Natuurlijk, politiek is altijd keuzes maken, ook als er geen crisis woedt. Ook als er geld in overvloed is. Al moeten in barre tijden de afwegingen tussen investeringen − die ook zeer nodig zijn − en besparingen scrupuleus gemaakt worden. Het zou goed zijn als een onafhankelijke instantie nog voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zou berekenen wat de investeringscapaciteit van ieder van de negentien gemeenten is. Zonder de belastingen te verhogen en zonder de rekening door te schuiven naar het gewest. Daar heeft de Brusselaar recht op. Dan kan hij ook oordelen welke investeringen, rekening houdend met de financiële mogelijkheden, voorrang moeten krijgen. En heeft het signaal van de Clippele zin gehad.