Lonely Souls combineert poëzie, slam, chat en zang in theatervoorstelling

Op drie verschillende plaatsen in Brussel gaat de volgende weken het theaterexperiment ‘Lonely Souls’ in première, een verhaal over een moeilijke liefde in digitale tijden. De voorstelling is het werk van enkele jonge theatermakers die er niet voor terugschrikken om monologen, dialogen, gedichten, slam poetry, liedjes en verschillende talen te vermengen.

I n het café van De Pianofabriek waar ze repeteren ontmoeten we Monir Ait Hamou en Farrah Winfrey. Hij was één van Les Barons uit de gelijknamige film van Nabil Ben Yadir, trad nadien op in de Geletterde Mensen-toernee van Tom Naegels en is nu de regisseur van Lonely Souls. Zij acteert al van haar dertiende, volgde drama aan de Academie van de stad Brussel en speelde al zowel in FC De Kampioenen als in Bozar. Lonely Souls is een project waar ze al een tijdje aan werken. Het begon twee jaar geleden als een stukje theater van tien minuten dat werd gepresenteerd in het Vlaams-Marokkaans huis Daarkom.

Farrah Winfrey: “Toen was het nog een korte monoloog in het Nederlands. Omdat die de mensen zo raakte hebben we hem verder uitgewerkt.” Monir Ait Hamou: “De auteur schrijft graag en veel en wilde een volwaardig toneelstuk maken. Dus heb ik een selectie gemaakt van al het materiaal dat voorlag en dat paste bij het verhaal van het meisje dat verliefd wordt op een zanger die ze nog nooit heeft ontmoet, maar met wie ze correspondeert via internet.”

Meertalig
Lonely Souls gaat inderdaad over de vijfentwintigjarige Hayat, gespeeld door Farrah. Ze is op zoek naar de ware liefde, maar raakt in de ban van de zanger Sarad. Haar tien jaar oudere zus Dounia bewandelt dan weer de omgekeerde weg. Ze heeft besloten om na tien jaar van haar man te scheiden en komt terug thuis wonen. De rol van Dounia wordt gespeeld door debutante Fadwa Amz, de rol van Sarad door singer-songwriter Anwar. Omar Harrak Semati tekent voor de scenografie. Wie het poëtische liefdesverhaal heeft geschreven kunnen Monir en Farrah niet zeggen. Altamirano klinkt als een pseudoniem en dat is het ook. “Hij of zij wil voorlopig nog liever onbekend blijven, spreken via zijn of haar teksten, en kijken hoe dat werk zijn weg vindt.”

Altamirano draait er in ieder geval de hand niet voor om verschillende genres uit te proberen, want de tekst is echt zeer divers. Ait Hamou: ‘Er zit poëzie in de voorstelling, maar ook slam en dialogen op rijm zoals bij Molière.’ Net zo goed wordt er tussen verschillende talen geschakeld: naast de Nederlandse monologen staan Franse dialogen en Engelse liedjes. In de namen zit ook een vleugje Arabisch. Winfrey: ‘Sadwa betekent ‘luchtspiegeling’ of ‘mysterie’. Hayat betekent ‘het leven’. Zij is een dromer, terwijl Dounia het realisme vertegenwoordigt. We zijn complementair. Dounia betekent dan ook ‘de aarde’. Zij is nog van een andere generatie en schudt Hayat wakker omdat ze te veel achter de computer zit.’

De meertaligheid sluit aan bij een realiteit, weet Monir: ‘Hayat spreekt Nederlands omdat ze naar een Nederlandse school is gegaan, Dounia spreekt Frans omdat ze naar een Franstalige school is gegaan. Zo is het bij mij thuis ook. De twee oudste kinderen zijn Franstalig en de twee jongsten Nederlandstalig. En als we met elkaar praten doen we dat in het Frans omdat ik de oudste ben (lacht). Behalve als onze ouders erbij zijn. Dan praten we Nederlands opdat ze ons niet zouden verstaan (lacht).”

“Bij mij thuis gaat het ook zo,” zegt Farrah. “Maar alles in de voorstelling is boventiteld, en eigenlijk is dat niet eens nodig want het is een stuk dat op de emoties speelt en die taal is universeel. In Daarkom zat mijn moeder in de zaal. Zij begrijpt geen Nederlands maar ze moest toch huilen, want ze begreep waarover het ging.”

Virtueel
Omdat het om een universeel verhaal gaat, zit er in de tekst ook geen concrete referentie aan plaats of tijd. Maar de internetrelatie geeft het geheel natuurlijk wel een actuele invulling. Ait Hamou: “Het verhaal van de twee zussen lijkt misschien op een vrouwenhistorie, maar ook als man voel je dat het je aangaat. Het gebeurt minder en minder dat een jongen nog een meisje aanspreekt dat daar aan een tafel een boek zit te lezen. Nee, hij probeert van iemand anders te weten te komen hoe ze heet, en gaat dan naar huis om haar op te zoeken op internet en haar via die weg een boodschap sturen.” Die virtuele toenadering zal ook letterlijk op de scène te zien zijn. “We werken met een groot scherm, en als Hayat en Sadwa elkaar schrijven, zal je de tekst zien verschijnen. Zo ging het ook in de film offline met Wim Willaert en Mourade Zeguendi en dat werkte goed. Het intrigeert. Tegelijk staan de acteurs ook live op de scène. Dat is een kamer, maar met de belichting kan ik er imaginare personages in laten verschijnen en weer verdwijnen.”

Bestaat Sadwa dan wel echt? Of Is het een onmogelijke liefde? “Daarvoor zal je moeten komen kijken,” aldus Winfrey, “maar het is duidelijk dat een mens meer nodig heeft dan een virtuele relatie.”

Lonely Souls

* 14/03: 14.30 en 20.00 in De Pianofabriek, Fortstraat 35, Sint-Gillis

* 27 en 28/03: 14.30 en 20.00 in De Markten, Oude Graanmarkt 5, Brussel

* 23/05: 20.00 in Daarkom (Wolvengracht 18, Brussel

Info en reservatie: 0483-087.306, book.altamirano@gmail.com