Elke week gaat BRUZZ op bezoek bij een tiener in Brussel in zijn of haar slaapkamer. Deze keer is dat bij Lucie (13) uit Etterbeek. We hebben het over paarden, katten, konijntjes en nog eens paarden met een stukje overheerlijke vegan chocoladecake op ons bord.
De slaapkamer
Lucie (13): ’Als kind wou ik een zeemeermin zijn en plastic uit de zee vissen’
© Saskia Vanderstichele
| Lucie is 13 en woont in Etterbeek. Ze droomt van een eigen paard. "Dat zijn prachtbeesten. Nu rij ik elke zaterdagochtend al een uur op mijn lievelingspaard Bouboule."
Je hebt familie in Luxemburg, hoe komt dat?
Ik ben in Luxemburg geboren. Een paar maanden later zijn we verhuisd naar Brussel. Mijn oma, de mama van mijn mama, woont in Luxemburg. Haar huis lijkt op een hotel. Ze heeft veel kamers, zodat heel onze familie er kan blijven slapen.
De foto’s op je muur tonen dat je een dierenvriend bent.
Als ik niet op mijn pc of gsm mag, dan ga ik in de tuin met mijn kat en mijn konijn spelen. Mijn konijntje Popeye loopt los in de tuin.
Ik vind vooral paarden leuk. Ik vind het prachtbeesten. Mijn lievelingspaard is Bouboule. Ik rijd er elke zaterdagochtend in manege La Cambre een uur op. Mijn droom is om naar een echte paardrijschool te gaan en mijn eigen paard te hebben. Daarna wil ik paardrijles geven.
Kampioen zijn als beroep is echt mijn droom. Als ik goed studeer, kan ik geld verdienen om een paard te kopen, een stal te huren, en mijn droom te laten uitkomen.
Ik zie een schilderij en tekeningen op de muur, zijn die van jou?
De tekeningen zijn van mijn kleine zus. Dit was vroeger haar kamer. We zijn van kamer gewisseld, want er woonde hier een tijdje een Oekraïens meisje. Ze is een paar maanden gebleven en dan terug naar Oekraïne gegaan.
Hoe was dat?
Het voelde echt aan alsof ik een grote zus had. Ze miste haar familie. Daarom is ze teruggegaan, voor haar familie en haar lief en om haar studies voort te zetten. Ze was alleen. Mannen boven de zestig mogen niet weg en haar moeder wilde bij haar vader blijven.
Hebben jullie nog contact?
Ja, soms stuurt ze berichtjes om te zeggen hoe het gaat. We sturen haar Belgische chocolade en soms krijgen we Oekraïense koekjes terug. Ze werkt nu in het ziekenhuis als verpleegster en op dit moment is ze veilig.
“Er woonde een tijdje een Oekraïens meisje bij ons. Ze bleef een paar maanden en is dan teruggegaan”
Wat vind je minder leuk aan Brussel?
Ik moet soms een bus nemen om naar mijn muziekacademie te gaan. Die komt om de 10 of 20 minuten. Ik had die een keer gemist en ik kwam veel te laat. Mijn juf was heel boos toen.
Kan je je nog op andere manier verplaatsen?
Met de auto, maar mijn ouders en ik willen zoveel mogelijk de planeet redden.
Toen ik vijf jaar was, zei ik dat ik een zeemeermin wilde worden om al het plastic uit de zee te vissen. Later, toen ik ouder werd, geloofde ik niet meer in zeemeerminnen. Als ik dan een chocoladereep kocht, zei mijn moeder: “Waar is mijn zeemeermin naartoe?” Ik ben geen vijf meer, maar ik wil nog steeds de planeet redden. Ik doe mijn best, ik probeer zo weinig mogelijk plastic te kopen, of plastic dat je kan recycleren. Dat is niet altijd vindbaar.
En je mama maakt vegan cake.
We eten vegetarisch of veganistisch. Mijn papa, broer en zus eten soms nog vlees, maar mijn mama en ik helemaal niet. Vroeger at ik veel vlees, maar ik heb video’s gezien hoe dieren gedood worden. Ik vond dat erg. Ik werd er zo verdrietig van dat ik besloot om geen vlees meer te eten.
Mis je het?
Soms vraag ik me af hoe het ook alweer smaakte, pizza met ham bijvoorbeeld.
Vind je dat meer mensen bewuster zouden moeten omgaan met vlees eten?
Ik vind van wel. Er zijn steeds meer koeien en we blijven maar bomen omhakken. Dat vind ik erg. Koeien stoten veel CO2 uit. Als ik dat zeg tegen mijn vrienden, geloven ze mij niet.
De Slaapkamer
BRUZZ gaat elke week op bezoek bij een kind in Brussel in zijn of haar slaapkamer voor een gesprek over dromen, school, vrienden en de wereld.
Lees meer over: Etterbeek, Jongeren, De Slaapkamer
