Vlaams Belang wil Brussel annexeren: wat een kiezersbedrog

Niemand heeft een glazen bol, maar de kans dat Vlaams Belang zondag stevige winst maakt is groot. Afgelopen weekend stelde de partij haar standpunten nog eens op scherp. Het confederalisme van de N-VA wijst ze af, Tom Van Grieken gaat resoluut voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen.

Die moet, zo liet hij eerder in een interview weten, afgekondigd worden meteen na de verkiezingen van 9 juni, en aan het einde van de legislatuur, in 2029 – als er geen vergelijk mogelijk is gebleken met de Franstaligen – eenzijdig worden doorgevoerd. “Intussen tikt het kookwekkertje van de bomma,” zo zei Van Grieken in het veel besproken tv-programma Het Conclaaf.

De voorzitter van Vlaams Belang toont daarmee dat de partij niets van haar radicalisme is verloren.

Belgische staatsschuld

Daar kan een electorale strategie achter zitten, of het kan ingegeven zijn door overmoed of ideologische verblinding, maar wie doordenkt, kan zien dat het onafhankelijkheidsplan van het Vlaams Belang rammelt aan alle kanten.

Over de Belgische staatsschuld, een van de grote struikelstenen voor een onafhankelijk Vlaanderen, kan nog gebikkeld worden, zo laat Van Grieken uitschijnen in een recent interview met De Tijd. Van Grieken doet zelfs enkele toegevingen. Vroeger vond het Vlaams Belang dat wie verantwoordelijk is voor de staatsschuld, die maar moesten ophoesten. Lees de Franstaligen. Nu neemt hij vrede met een 60/40-verdeling. Maar: it takes two to tango. De Franstaligen moeten akkoord gaan. En zoniet?

Over de tweede struikelsteen, Brussel, is er geen compromis mogelijk: de hoofdstad hoort historisch bij Vlaanderen, en zal dan ook geannexeerd worden, zo zegt Van Grieken. Daarmee ondergraaft Van Grieken zijn eigen argumentatie. Van Grieken gaat uit van de volkswil. Als een bepaald volk zich wil afscheiden van een land, om welke reden dan ook, en daar is een groot draagvlak voor, dan valt daar weinig tegen in te brengen. Dat klopt.

Vette cheque

Maar voor Brussel geldt dat, in de redenering van Van Grieken, plots niet meer. De Brusselaars wonen meteen in een Vlaamse republiek, zonder dat naar hun mening is gevraagd. Daarmee ontkent het Vlaams Belang vijfendertig jaar Brusselse gewestvorming, met intussen een eigen partijlandschap en een groeiende Brusselse identiteit.

Vlaams Belang gelooft dat het Brusselaars kan verleiden met een vette cheque. Ze zullen liever voor het welvarende Vlaanderen kiezen dan voor het armlastige Franstalig landsgedeelte. Maar wat als ze dat niet doen? Wordt Brussel dan manu militari geannexeerd? En wat met de faciliteitengemeenten? Alsof de Franstaligen die zomaar zullen laten gaan.

De grootste struikelsteen vormt de Europese Unie en de internationale gemeenschap. Als Vlaanderen zich eenzijdig afscheidt van België, waar Van Grieken nu toe oproept, valt Vlaanderen automatisch uit de EU. Daar zijn specialisten Europees recht het over eens. Op zich heeft de EU zich niet uit te spreken over een landsdeel dat zich afscheidt, maar Vlaanderen zal zich in elk scenario opnieuw kandidaat moeten stellen voor de Europese Unie. Niet onbelangrijk: elke EU-lidstaat kan daar een stokje voor steken. Inclusief het resterende België. Dat geeft de Franstaligen een enorme hefboom als er ooit onderhandelingen over komen.

Lukken die onderhandelingen niet, dan valt Vlaanderen uit de EU. Dan krijgen we een Vlexit. Dus geen euro meer, de Vlaamse gewestgrenzen worden staatsgrenzen, het vrij verkeer van goederen en mensen valt weg, de EU zal dan ook geheid haar hoofdzetel uit Brussel weghalen, wat een kolossale economisch aderlating zal betekenen. En Vlaanderen is een van zijn belangrijkste afzetmarkten kwijt: Wallonië.

Kortom, de sociaal-economische gevolgen van de onafhankelijkheidsplannen van Vlaams Belang zijn niet te overzien. En Vlaams Belang weet dat deksels goed. Tijd dat het dat ook aan zijn kiezers uitlegt. In het andere geval is het kiezersbedrog. Niet meer of niet minder.