Derde van Brusselse daklozen blijkt vrouw

Uit onderzoek dat voortbouwt op de tweejaarlijkse daklozentelling blijkt dat een derde van de Brusselse daklozen, vrouwen zijn. Dat meldt hulporganisatie Bruss’help. In één op de tien gevallen gaat het om alleenstaande moeders.

In november vorig jaar telde Bruss’help 9.777 mensen zonder dak of thuis. Om de achtergrond achter die cijfers te vatten, hield de hulpinstantie een grootschalige enquête. In totaal werden 5.134 vragenlijsten ingevuld door 72 veldorganisaties.

De resultaten tonen aan dat het stereotype van de dakloze, oudere man niet overeenstemt met de realiteit. Hoewel zij nog steeds in de meerderheid zijn, blijkt één op de drie daklozen een vrouw te zijn. In één op de tien gevallen gaat om alleenstaande moeders.

Of het om een stijging gaat, valt moeilijk te zeggen. "Het is de eerste keer dat we een onderzoek voeren op deze schaal", duidt woordvoerster Eva Salman. "Om die reden vallen de resultaten niet exact te vergelijken met voorbije studies."

De vrouwen kampen met instabiele situaties en worden vaak opgevangen bij bekenden of in tijdelijke structuren. Al is dat niet noodzakelijk iets positiefs. "Vrouwen die bijvoorbeeld bij iemand op de zetel verblijven, ervaren een grote mate van afhankelijkheid. En dat maakt dat ze meer blootgesteld worden aan risico’s op geweld of uitbuiting", zegt Salman.

Relationele breuken

Meer algemeen blijken relationele breuken, zoals familieruzies of scheidingen, de meest genoemde oorzaken van dakloosheid. Het rapport wijst op het verlies van de veiligheid die sociale relaties bieden en het isolement als gevolg.

Verder toont het onderzoek aan hoe diep bestaansonzekerheid verankerd is. Een op de vier daklozen in de noodopvang bleek al meer dan twee jaar in die situatie te zitten. Een derde van de mensen in de opvangcentra had al meer dan twee jaar geen vaste woning meer.

Wat de hulpinstanties ook zorgen baart, is dat één op die vier daklozen niet over een geldig verblijfsstatuut beschikt. Dat impliceert immers ook geen toegang tot sociale rechten en dus geen bestaansminimum. “Het bevestigt hoe diepgeworteld extreme kwetsbaarheid is bij wie buiten het sociale beschermingssysteem valt", klinkt het.

Samen met een hele rist andere hulporganisaties, schaart Bruss’help zich daarom achter een 'Masterplan' dat tegen 2030 het aantal daklozen wil terugdringen. In grote lijnen gaat dat om preventieve maatregelen om thuisloosheid te voorkomen, een garantie op toegankelijke huisvesting, waardige opvangalternatieven voor gezinnen en vrouwen, en een versterkte ondersteuning voor hulpverleners.

Bruss'Help hoopt dat de volgende Brusselse regering met die aanbevelingen aan de slag gaat.