Drukste dag van het jaar op Brusselse bloemenveiling: 'Deze ervaring pakken ze me niet af'

Moederdag staat voor de deur en dus is het donderdagochtend een drukte van jewelste op de Euroveiling in Neder-Over-Heembeek, de laatste bloemenveiling van België. Terwijl de rozen en de anjers met karrenvrachten passeren, tonen bloemisten er dat ze naast hun botanische kennis ook over snelle reflexen en een scherp oog beschikken. "Bloemen zijn als fruit: je moet ze kunnen zien en voelen.”

Tulpen? Check. Dahlia's? Check. Het is amper 05.30 uur en zelfs de zon is nog niet op, maar toch zit de koperstribune van de Brusselse bloemenveiling al afgeladen vol.

Terwijl de bloempakketten in sneltempo via treintjes passeren, hangen zo’n 500 bloemisten over hun koopknop zoals cowboys boven hun Colt: klaar om toe te slaan bij de juiste prijs. Zeventig cent per stuk voor een lading hyacinten? Drukken maar. Ergens op de tribune wordt een item van het verlanglijstje geschrapt terwijl elders zachtjes wordt gevloekt.

“Vandaag is zowat de drukste dag van het jaar voor ons”, vertelt Carine Folens, commercieel medewerkster van Euroveiling. “We hebben zeker 1.200 karren die tegen de middag allemaal de deur uit zullen zijn.”

Maar Moederdag is toch pas zondag? “Dat klopt, maar donderdag is altijd onze drukste dag, want alle gekochte bloemen moeten nog door de bloemisten gekuist worden en geordend in bloemstukken. Tegen vrijdagmiddag moet dus alles al klaar zijn, zodat klanten hun cadeautjes kunnen komen halen voor het weekend.”

Stresserend spelletje

De Euroveiling - een indrukwekkend gebouw langs de Vilvoordsesteenweg aan het kanaal - werd in het jaar 1900 opgericht als coöperatieve van bloemenkwekers en kende sindsdien een forse expansie. Jaarlijks gaan er zo’n 68 miljoen bloemen over de toonbank, aangeleverd door meer dan 250 kwekers. De helft daarvan zijn Belgisch, maar er passeren ook bloemen uit Italië, Portugal en zelfs Ecuador.

“De kwekers leveren hier 's nachts hun waren en tegen 5 uur zorgen wij dat alles gekeurd is en klaar voor de veiling”, vertelt Folens. Onze klanten - voornamelijk bloemisten met een eigen winkel, maar ook marktkramers, tuincentra, groothandels en mensen in de evenementensector – kunnen hier vanaf 05.30 uur terecht om te bieden op wat ze nodig hebben. De meeste komen zelfs wat vroeger voor een kleine prospectie van de koopwaren.”

De veiling zelf is een indrukwekkend schouwspel: met kleine treintjes worden de bloemen in een fors tempo voor de koperstribune gepresenteerd. Kopers kunnen via een klavier bieden op een lot (verschillende emmers op de treintjes). De prijs lezen ze af op vijf grote klokken die langzaam aflopen naarmate de prijs van een lot daalt. Als de klok rood wordt, heeft iemand afgedrukt en zijn de bloemen verkocht.

Een stresserend spelletje zou je denken, maar de meeste bloemisten blijken gepokt en gemazeld. “Ik doe dit intussen al meer dan 10 jaar, dus ben ik het wel gewend”, vertelt Olivier Seghin, die donderdagochtend om 03.30 uur opstond om vervolgens helemaal uit Charleroi naar Brussel af te zakken. Hij wijst ook op het belang van ervaring. “Vijf klokken die tegelijk lopen, dat kan voor verwarring zorgen. Mijn truc is om niet op voorhand een verlanglijstje op te stellen, maar te kopen naargelang de prijzen. Grijp je ernaast dan ga je gewoon voor iets anders, want anders betaal je te veel.”

Rudi Van Dijck - nu werkzaam voor Euroveiling, maar daarvoor jarenlang bloemist - beaamt die zienswijze: "Je moet de kat uit de boom kijken. Als er veel witte rozen zijn, wacht je soms beter wat af. Maar, als er slechts twee karren zijn, moet je durven wat meer te betalen."

Lees verder onder de foto.

Mannenzaak

Hoewel bloemen voornamelijk aan vrouwen worden geschonken, valt het op dat de veiling vooral een mannenzaak is. “Logisch”, vertelt Nina Reynaers van de Dilbeekse bloemenhandel Piazza Fiori. “Fysiek is dit een erg zware job, je moet vroeg opstaan, zelf je karren trekken en je bloemen laden. Dat weegt kilo’s hoor.”

Een collega op de bank naast haar bevestigt: “Bloemisten moeten nooit naar de fitness.”

Toch benadrukt Reynaers snel waarom ze al 20 jaar twee à drie keer per week naar de veiling komt. “Het is hier echt super. Je komt je collega’s tegen, je kan lachen en zeveren en over het vak babbelen. Eigenlijk is dit een beetje onze vrije tijd, want vanavond laat zijn we waarschijnlijk nog bezig in onze zaak.”

Maar er is nog een andere reden waarom de meeste kopers de optie om online te kopen (wat Euroveiling ook doet) links laten liggen. “Bloemen moet je kunnen zien en voelen voor je ze koopt. Dat is zoals met fruit in de winkel”, aldus een veteraan die al meer dan 30 jaar op de kopersbanken zat.

En dat is meteen hét unique selling point van de Euroveiling. “De Nederlandse veiling is veel groter, maar daar is alles automatisch en kan je niet meer zomaar tussen de bloemen gaan wandelen”, zegt Folens. “Er zijn in België wel wat zaken die hun bloemen uit Nederland laten komen, maar daar betaal je natuurlijk een meerprijs voor. Veel kleine of opstartende bedrijfjes gaan ook naar de groothandel omdat die kleinere pakketjes bloemen aanbieden dan wij, maar groothandel blijft wel zowat 30 procent duurder.”

Voor Nina Reynaers bestaat er dan ook geen twijfel. “Iedereen kent iedereen hier, wat echt plezant is. Het is natuurlijk vroeg opstaan, maar deze ervaring laat ik me niet afpakken.”