Het eindejaarslijstje van Ruth Plaizier

Tradities zijn er om in ere te houden, en dus leggen we onze BRUZZ-medewerkers een aantal eindejaarsvragen voor. Vandaag: Ruth Plaizier, graficus voor BRUZZ magazine.

The place to be in 2024?

Mijn ouders zijn dit jaar 50 jaar getrouwd en de traditie wil dat de stad haar inwoners hiervoor een kleine ceremonie in haar trouwzaal aanbiedt.

Eerder dit jaar kwam dat zelfde zaaltje ook al in het nieuws: 'Nieuwe baldakijn voor trouwzaal van Brussels stadhuis'. Die plek staat daardoor bij mij symbool voor een stad die goed zorgt voor haar inwoners en patrimonium. I love it.

Brusselaar/Brusselse van het jaar?

Mijn ouders die 50 jaar getrouwd zijn, in goede en kwade dagen. Brussel heeft altijd een belangrijke rol in hun leven gespeeld.

Wat was jouw hoogtepunt van het jaar?

Hoogtepunt is veel gezegd, maar die 50 jaar getrouwd zijn van mijn ouders was wel een aanleiding om stil te staan bij hoe het leven is gelopen. Wat maakt dat je toch steeds beslist om samen te blijven? Hoe is het mogelijk dat je zoveel kan meemaken in één leven? Net als een lang getrouwd koppel vind ik het mooi om zoveel herinneringen met deze stad te delen, in goede en kwade dagen. Er zijn zoveel verhalen.

Op wie of wat zet je je geld in volgend jaar? Wie/wat gaat het maken?

Ik heb op mijn deur een citaat ophangen waarvan ik niet meer weet vanwaar het komt, maar hier wel vind passen. bij deze:

Wij zijn kinderen van migranten

kinderen van overlevers

kinderen van gelukzoekers

kinderen van vluchtelingen

en kinderen van de revolutie

Ik draag het op aan mijn eigen kinderen, ook kinderen van de migratie. Draag het met trots.

Wat wens je Brussel toe in 2025?

Ik mis een beetje een burgervader of burgermoeder. Iemand die vaker in beeld is en laat weten dat we er niet alleen voor staan.
Wat denken Vervoort en Close als ze 's avonds door de metrostations Naamsepoort, Botanique, Ribaucourt... lopen? Of lopen ze daar nooit? Ik vraag het me oprecht af.
Dat mag nooit het nieuwe normaal zijn.