Mix van apathie en ongerustheid op markt in Molenbeek: ‘Ik kom ‘s avonds niet meer buiten'

Molenbeek krijgt de laatste tijd de ene na de andere schietpartij te slikken. Voor sommige marktbezoekers is het geweld het sein om andere oorden op te zoeken. “Het komt steeds dichterbij.”

Deze zomer vonden al zeker tien schietpartijen plaats op Molenbeeks grondgebied, stuk voor stuk in het dichtbevolkte centrum. Afgelopen zaterdag nog openden twee mannen het vuur op klaarlichte dag in de Schoolstraat, nabij het Bonneviepark.

Dat park, waar ouders in de schaduw verpozen terwijl hun kinderen zich vermaken, vormt het epicentrum van het oplaaiende geweld. Donderdagnamiddag gaat minister van Binnenlandse Zaken Bernard Quintin (MR) er poolshoogte nemen. “Hij gaat er luisteren naar buurtbewoners en verenigingen”, zegt zijn woordvoerder. De pers is niet welkom.

'Zomervakantie’

Ondertussen gaat het leven zijn gangetje in het Molenbeekse centrum. Op een steenworp van het politiecommissariaat en het gemeentehuis brengen marktkramers elke donderdag hun producten aan de man tussen het Sint-Jan-Baptistvoorplein en het Gemeenteplein. Ook vandaag.

“Nee, het is niet over de koppen lopen. Dat klopt”, geeft een marktkramer toe terwijl hij meloenen opensnijdt. “Maar dat komt niet door de schietpartijen, hoor. Dat heeft vooral met de zomervakantie te maken.”

De meeste collega’s willen niet ingaan op het schietgeweld. “Ik woon hier niet”, klinkt het vaak. Of: “Laat het maar zo. De reputatie van Molenbeek is sowieso al niet goed.”

Ongeruste moeders

Niet iedereen reageert even gelaten. Bij het overwegend vrouwelijke publiek tussen de marktkraampjes neemt de ongerustheid toe sinds de golf aan schietincidenten, blijkt uit een aantal getuigenissen.

Dat er eerder deze maand in de Ransfortstraat een kogel door de voorruit vloog van een wagen waarin een negenjarig meisje op de achterbank zat, heeft indruk gemaakt op verschillende moeders. Dat de schutters en slachtoffers vaak amper meerderjarig zijn evenzeer.

“Mijn zoon volgt taekwondolessen dicht bij het politiebureau in het centrum”, zegt Fateha. “Hij is vijftien. Natuurlijk begin je je zorgen te maken dat hem iets overkomt, of dat de verkeerde mensen tegen hem beginnen praten. Waar de politie is? Ik denk dat de agenten zelf schrik hebben.”

Bij Souad gaat de angst nog een stukje verder. “Ik kom ‘s avonds niet meer buiten. Niet alleen door wat er in Molenbeek gebeurt, maar ook door alle schietpartijen dit jaar in heel Brussel. Sinds kort denken we concreet aan verhuizen. Ik wil niet dat mijn dochtertje in onveiligheid moet opgroeien.”

'Elke straathoek’

In de Pradostraat, net naast het Gemeenteplein, sluiert een handelaarster de mannequinhoofden aan het begin van haar werkdag. “We zijn intussen gewend geraakt aan het nieuws over de schietpartijen”, zegt ze.

“Maar dat wil niet zeggen dat we het normaal vinden. Zeker omdat de schietincidenten zich in onze directe omgeving afspelen. Het geweld komt steeds dichterbij. Het lijkt wel alsof er vandaag om elke dealplek op elke straathoek strijd gevoerd wordt.”

“Helaas is het ook financieel aantrekkelijk voor tieners om het vuile werk voor hun patrons op te knappen”, weet de 23-jarige Molenbeekse. “Zelf heb ik geen schrik, maar ik hoor wel via klanten dat oudere mama’s niet meer naar buiten komen.”

‘Stilte’

Ook jongere moeders maken zich zorgen. Aan de andere kant van de markt, op de hoek van de Schoolstraat en het Sint-Jan-Baptistvoorplein, lopen we Molenbekenaar en Vlaams parlementslid Nadia Naji (Groen) tegen het lijf.

“Gisteren nog zijn er kogelhulzen gevonden in de buurt van de crèche van mijn zoontje”, vertelt ze.

“Wat ik vooral betreur in dit verhaal is de stilte. Ja, ook van de Brusselse regering in lopende zaken waar mijn partij deel van uitmaakt. Maar ook bij het Molenbeekse gemeentebestuur en de federale regering. Ik dacht dat de strijd tegen drugsgeweld een prioriteit was voor Arizona?”

In de entourage van minister Quintin valt te horen dat er nagedacht wordt over maatregelen om het schietgeweld te bekampen. Voor meer details is het nog te vroeg.