Gewezen physical coach van Anderlecht: 'Kan de kick van het winnen niet loslaten'

In Sporting Flagey zoekt BRUZZ een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld. Deze week: Hubert Lemaire, de physical coach die een Anderlecht-legende werd. Hij schreef met 'Achter de schermen bij Sporting Anderlecht' een boek over zijn carrière en de namen waarmee hij intens werkte, zoals Romelu Lukaku en Samir Nasri. “Al die Franstalige spelers die putain riepen wanneer er iets misliep: ik kreeg het ervan op mijn heupen"

“Meneer Hubert. Zo noemde ik hem toen ik een jonge kerel was en zo zal ik hem blijven noemen. Hij maakte van ons complete atleten.” Aan het woord: Anderlecht-icoon Romelu Lukaku, die het voorwoord verzorgt van Achter de schermen bij Sporting Anderlecht, de onlangs verschenen memoires van physical coach Hubert 'Humberto' Lemaire.

Lukaku – nog altijd recordhouder van het aantal push-ups op Neerpede – gold als een van de rastalenten die Lemaire al vroeg kneedde tot topsporter. “Zijn atletische vermogen viel meteen op, maar wat mij vooral bijblijft, is dat hij in mijn werkwijze geloofde,” vertelt de geboren Henegouwenaar.

“Van sommige jonge spelers kreeg ik hoofdpijn, maar Romelu had al vroeg door hoe belangrijk het was om sterker en sneller te worden. Hij had gelijk: het fysieke is over de jaren heen een pak belangrijker geworden in het voetbal. We hebben trouwens nog altijd contact: voor de wedstrijd van de Rode Duivels tegen Italië eerder deze maand heb ik twintig minuutjes met hem samengezeten.”

Blessures oplopen

Als physical coach was de taak van Lemaire helder, maar allesbehalve kinderspel. “Ik heb het altijd zo gezien: ik moet spelers in de best mogelijke conditie aan de aftrap brengen en ondertussen vermijden dat ze blessures oplopen. Dat betekent ook dat wanneer ik maandag in de kranten lees dat een zekere speler in de tweede helft niet meer genoeg jus in de benen had, ik mij daar verantwoordelijk voor voel.”

Zelfs als gepensioneerde physical coach dringt de werkethiek en hondstrouwe clubliefde nog luid door in zijn stem. “Ik was soms al drie uur op voorhand op Neerpede. Bij een Europese verplaatsing was ik al gaan joggen of zwemmen toen de spelers nog in bed lagen. Die mentaliteit is vandaag anders,” klinkt het lichtjes geagiteerd. “Physical coaches komen van de universiteit naar Anderlecht en vertrekken dan na twee jaar, tevreden dat ze hun cv hebben aangevuld.”

Niet zo met Lemaire, die zijn rol bij de recordkampioen op bijna religieuze wijze vormgaf. “Energie en discipline: dat waren mijn sleutelwoorden. Bij de opwarming probeerde ik spelers in een bepaalde adrenalinemodus te krijgen. 'Tiktiktik, taktaktak,' dat was mijn vaste riedel waarmee ik spelers op neuromusculaire wijze prikkelde voor de aftrap. Het gaat om veel energie in je bewegingen steken.”

Lemaire maakte met zijn aanpak blijvende indruk op wereldsterren. Toen Vincent Kompany paars-wit coachte, deelden ze op vrijdagavond geregeld een Jupiler in zijn kantoor. “Ik had een geheime reserve,” lacht hij. Behalve Lukaku en Kompany zullen ook andere vedetten Lemaire niet snel vergeten. “Ik weet nog dat Samir Nasri (die bij onder meer Arsenal en Manchester City speelde, red.) na zijn aankomst bij Anderlecht over mij zei: 'Mais c'est qui ce gars?' Na de opwarming baadde ik in het zweet. Waar het vandaan komt? Het zit in mijn genen. Toen ik acht was, heb ik eens een loopwedstrijd gewonnen. Sindsdien kan ik de kick en het winnen niet meer loslaten. Wie het bij Anderlecht maakt, is een geboren winnaar. Net daarom kwam ik zo goed overeen met veel spelers.”

Voor zijn 22-jarige carrière als conditietrainer was Lemaire in de Borinage aan de slag als leerkracht lichamelijke opvoeding. Die pedagogische achtergrond nam hij mee naar Neerpede. “Al die Franstalige spelers die putain riepen wanneer er iets misliep: ik kreeg het ervan op mijn heupen. Sommigen konden geen drie volzinnen maken zonder dat woord boven te halen. We hebben daar, onder het goedkeurende oog van ex-opleidingshoofd Jean Kindermans, purée van kunnen maken. Ook dat is Anderlecht: op elk mogelijke manier klasse uitstralen. Dat moet de club koesteren.”