Voetbalhistoricus Deswert: 'Johan Vermeersch drukte zijn stempel op Brussels voetbal'

Met het overlijden van Johan Vermeersch verliest Brussel een van zijn meest kleurrijke voetbalfiguren. De flamboyante ex-voorzitter van RWDM was even geliefd als omstreden. Voetbalhistoricus Kurt Deswert blikt in de studio van BRUZZ terug op de man die zijn stempel onuitwisbaar drukte op RWDM, Molenbeek én het Brusselse voetbal.

“Johan Vermeersch was vooral een zeer flamboyante voorzitter van RWDM, die altijd wel in de media te vinden was,” zegt Deswert. “Hij deed vaak rare uitspraken, was enorm betrokken en wilde alles bepalen. Dat maakte hem een voorzitter van de oude stempel, maar wel eentje die zijn stempel heeft gedrukt op het Brusselse en Belgische voetbal.”

Vermeersch, van oorsprong een West-Vlaming, groeide op bij Daring Molenbeek en schopte het tot een profcarrière van zo’n 300 wedstrijden in eerste klasse. Na zijn actieve spelersjaren werd hij kortstondig trainer bij RWDM, waarna hij de stap zette naar het zakenleven. “Hij had een bouwfirma in Ternat, en tegelijk kon hij niet stilzitten,” vertelt Deswert. “Zo heeft hij onder meer het toenmalige Constant Vanden Stockstadion (nu Lotto Park) gerenoveerd, een van de mooiste stadions van België in die tijd.”

De liefde voor Molenbeek bleef echter trekken. “Omdat hij zijn jonge jaren bij RWDM had doorgebracht, raakte hij er verknocht aan. Hij is er zelfs even speler-trainer geweest, al was dat niet zo succesvol. Maar er gebeurde altijd iets in Molenbeek, en Vermeersch wilde daar deel van uitmaken,” aldus Deswert.

Lobbyist

In de jaren ’80 probeerde Vermeersch al de club over te nemen, maar het zou tot 2002 duren voor hij effectief voorzitter werd. “Hij was toen al jarenlang aandeelhouder en investeerder. En hij was altijd in de media aanwezig als het gezicht van RWDM.”

Vermeersch werd een onvermoeibaar lobbyist voor investeringen in sport. “Hij stelde vast dat zowel de Vlaamse als de Franstalige gemeenschap veel te weinig middelen vrijmaakten,” zegt Deswert. “Hij klopte aan bij de Brusselse regering, bij Charles Picqué en Guy Vanhengel, allebei sportliefhebbers. Dankzij zijn lobbywerk kwamen er middelen voor jeugdopleidingen in Molenbeek, waardoor 800 à 900 jongeren van straat werden gehouden.”

Die inspanningen hadden een blijvend effect, ook buiten het voetbal. “Anderlecht kon met dat geld een modern trainingscentrum bouwen in Neerpede, en ook basketploegen kregen middelen voor hun jeugdwerking. Dat sociale en sportieve project is misschien wel zijn grootste erfenis,” aldus Deswert.

Controverses

Hoewel Johan Vermeersch bekendstond als een man met een groot hart voor het voetbal, zorgde zijn grote mond geregeld voor opschudding. “Alleen ging die grote mond soms heel ver,” zegt Deswert.

Een van de bekendste incidenten speelde zich af met speler Zola Matumona. Vermeersch liet zich destijds ontvallen wat duidelijk een racistische opmerking was. "Dat zorgde terecht voor een hele rel,” legt Deswert uit. “Een hoofdsponsor, Kia, trok zich zelfs terug.”

Volgens Deswert bleef de relatie met de spelers dubbel. “Er was veel chaos in die jaren, waardoor het voor hen moeilijk was. Voor de supporters lag het nog gevoeliger,” zegt hij. In 2002 nam Vermeersch RWDM over, maar hij liet stamnummer 47 vallen en veranderde de naam in FC Brussels. “Daardoor voelden veel supporters zich van hun club vervreemd. Toch heeft hij ervoor gezorgd dat er nog meer dan tien jaar lang eersteklassevoetbal in Molenbeek gespeeld kon worden.”