Burning Ice #8: Artivism tussen klimaatrapport en klimaattop

Toen het Kaaitheater in 2008 de eerste editie van Burning Ice organiseerde, had het Intergovernmental Panel on Climate Change net een pessimistisch rapport uitgebracht over de toestand van onze aarde. Ondertussen zit het IPCC aan zijn vijfde rapport, en Burning Ice aan zijn achtste editie.

Het rapport klinkt nog negatiever dan toen, maar het platform Burning Ice houdt niet op kunstenaars, wetenschappers en theoretici te laten zoeken naar verhalen die ons tot een duurzamer leven kunnen inspireren. Dit keer doemt aan de horizon ook VN-klimaattop in Parijs in november 2015 op. U weet wel, die van de laatste kans. Burning Ice 8 wordt een festival met iets meer voorstellingen (en minder debatten) dan de andere edities. Artistiek leider van het Kaaitheater leidt ons even door het programma.

Afsluiter: 'Insurrectionary Imagination'

"Laat ons misschien beginnen met de afsluiter voor te stellen, meteen ook het meest activistische onderdeel van het festival. John Jordan en Isabelle Frémeaux van het Laboratory of Insurrectionary Imagination zijn typische kunstenaars-activisten. In We Have Never Been Here Before trekken ze zich even terug in het theater om terug te blikken op de resultaten van tien jaar ‚artivism’, om te kijken hoe het verder moet.

Daarnaast organiseert Labofi ook de driedaagse workshop The Art of Creative Resistance om jonge creatievelingen verbeeldingrijke acties te laten verzinnen. En we eindigen zaterdag met de praktijk in een wat grotere manifestatie naar aanleiding van de Global Divestment Day, die de investeringen in de globale brandstoffenindustrie wil terugdringen.”

° The Art of Creative Resistance (12 en 13/2)

° We Have Never Been Here Before (13/2)

° Love Life: Hate Fossil Fuels (14/2)

Experimenteel project in Muntcentrum

"Het langstlopende project is dat van Heike Langsdorf en haar collectief radical_hope. Heike heeft tijdens een vorige editie ook al eens op de kade naast het Kaaitheater gestaan met haar Changing Tents. Met haar doen we altijd wat grotere experimentele dingen. "Sitting with the body" duurt zeven dagen en vindt plaats in een leegstaand winkelpand in het Muntcentrum dat uitgeeft op straatniveau vlakbij de Nieuwstraat. Daar doet een groep performers van 's morgens tot 's avonds aan een langdurige lichamelijke introspectie met een choreografie die uitgaat van dagelijkse bewegingen zoals zitten, liggen, wandelen, staan, dansen en spreken. Het gaat dus over de kwetsbaarheid van de mens en onze dagelijkse lichamelijke praktijken. Het zal natuurlijk interessant zijn om te zien wat de interactie met het publiek dat passeert zal teweegbrengen. Want het is ook de bedoeling om mensen binnen te halen en te laten meedoen aan de oefeningen.”

Sitting With the Body,

24/7 9>15/2/2015, Muntcentrum

Verlichtingsdenken

"Ook voor David Weber-Krebs is het niet de eerste keer dat hij in Burning Ice zit. 'Into the Big World’ is een soort analyse van de manier waarop we ons nu tegenover de Verlichtingsideeën van de achttiende eeuw verhouden. De Nederlands-Duitse kunstenaar is vertrokken van zo’n typische bibliotheek in Nederland waar men zogezegd alle kennis die de mensheid tot dan toe had verworven wilde verzamelen en op een overzichtelijk manier ontsluiten als basis voor de vooruitgang. Weber-Krebs confronteert de zekerheid die daarmee gepaard ging met de onzekerheid die het resultaat is van de overvloed aan kennis die we nu ervaren. Hoe omgaan met de onduidelijkheid omtrent de gevolgen van de acties die we op onze kennis hebben gebaseerd, gevolgen die we blijkbaar toch niet zo goed kunnen inschatten? Hoe staat dat niet-weten in verhouding tot het Verlichtingsdenken dat nog altijd erg bepalend is voor ons politieke handelen?”

Into the Big World

10-11/2/2015, Kaaistudio’s

"De grootste productie van het festival is die van de Franse choreograaf Rachid Ouramdane. Sfumato is een coproductie met een aantal andere leden van ons Europees netwerk Imagine 2020 dat kunst en ecologische problematiek aan elkaar koppelt. Ouramdanes voorstellingen gaan traditioneel over migratie. Over het verplaatsen van mensen, de geschiedenis en de gevolgen daarvan.Dit keer is hij vertrokken van klimaatvluchtelingen waarmee hij op verschillende plaatsen in de wereld interviews mee heeft gemaakt. Die gesprekken spelen op de achtergrond van een zeer toegankelijke, bijna exuberante voorstelling, die waarschijnlijk ook de meest klassieke creatie is op het festival.” Ouramdane danste vroeger onder andere bij Meg Stuart. Sfumato is de Italiaanse term voor een schildertechniek waarbij de contouren vervagen en die als metafoor dient voor een aantal ecologische thema’s zoals het verdwijnen van territoria.

Sfumato

11/2/2015, Kaaitheater

Myriam Van Imschoot

"Een belangrijke première waar ik zelf heel benieuwd naar ben is de nieuwe productie van de Belgische artieste Myriam Van Imschoot. Vertrekpunt van What Nature Says is de manier waarop de natuur reageert op de mens. We kennen al een aantal voorbeelden uit natuurdocumentaires, bijvoorbeeld van David Attenborough waarin de Liervogel (lyre bird) perfect het geluid van camera’s of kettingzagen kan nabootsen. Voor van Imschoot is dat inspiratie voor een nieuwe voorstelling waarin zang en geluid centraal staan.” Daarvoor maakte Van Imschoot onder meer field recordings in een dierentuin, aan een snelweg, en in het bos. Op basis daarvan komt ze met vijf performers uit verschillende hoeken (noise, popmuziek,…) tot een luister- en kijkspel waarin de stem centraal staat, en het gehoor herhaalde keren op het verkeerde been zet.

What Nature Says

Kaaistudio’s

Monsterlijke ontmoetingen

"Action Scénique is het Brusselse collectief van ex-Parts-studenten, waar ook Claire Croizé en Etienne Guilloteau in zitten. Je kan hun voorstelling een beetje in dezelfde hoek plaatsen als die van David Weber-Krebs. Het is een voorstelling die gaat over de onzekerheid en de verwarring over onze zeer snel veranderende wereld."

"Je voelt dat dat iets is dat bij veel kunstenaars terugkeert: de opdracht om met die versnelling in de geschiedenis om te gaan, en om toch beslissingen te blijven nemen en te zoeken naar een handelingsperspectief ondanks de onzekerheid. Nada Gambier maakte eerder voor Buda in Kortrijk al een eerste aflevering in een reeks van vijf Monstrous encounters of clowns. Deze korte tweede aflevering maakt ze speciaal voor Burning Ice met Marco Simoes.” Daarin maken ze van feiten fictie om de verwarring nog wat te vergroten."

Monstrous encounters of clowns

10>13/2/2015, Kaaistudio’s

Debatavond met Chantal Mouffe, Jan Vranken & Philippe Van Parijs

"Er staat ook één debatavond gepland, die we samen met de Louis Paul Boonkring en MO*Magazine organiseren. Het uitgangspunt voor de gesprekken is ongelijkheid en democratie. Waarom zit dat in Burning Ice? Omdat ik denk dat ongelijkheid momenteel één van de grote obstakels is om tot veranderingen te komen in ecologische kwesties."

"Een wereld waarin de ongelijkheid groeit en de democratie onder druk komt te staan, bemoeilijkt de transitie naar andere economische en sociale systeem. Omdat het zo moeilijk om iedereen te overtuigen om eraan mee te werken. Een rechtvaardige transitie zal zowel ecologisch als sociaal moeten zijn. Als je ziet dat zelfs het economisch forum in Davos dit jaar door die ongelijkheid wordt beheerst, weet je hoe precair de zaak is.” Aan het woord komen de professoren Chantal Mouffe, Jan Vranken en Philippe Van Parijs.

Mind the gap!, Chantal Mouffe, Jan Vranken & Philippe Van Parijs

13/2/2015, Kaaitheater.

9 > 15/2, Kaaitheater, Kaaistudios & Muntcentrum