Elektronica troef op vijfde Bozar Night

Hoe krijgt men jongeren in een museum? Met vette feestjes, meneer. Voor zo’n briljant idee wordt waarschijnlijk veel geld gegeven. Maar Bozar Night biedt meer dan alleen maar vrolijke dancehits en hippe deejays op een niet alledaagse locatie. Elektronicaliefhebbers steken op deze vijfde editie wederom ogen en oren uit.

Elf jaar geleden debuteerde Chris Clark op het beroemde Warp Records. Zijn muziek lag toen volledig in de lijn van het experimentele elektronicalabel en werd vaak vergeleken met Aphex Twin en Autechre, hoewel Clark, zoals hij zich tegenwoordig kortweg laat noemen, steeds meer akoestische instrumenten ging betrekken in zijn muziek. Op zijn laatste album Iradelphic hoor je tussen de elektronica zelfs steeds meer folkinvloeden. En op aantal nummers ook de prachtige stem van Martina Tople Bird. Een logische en zeer geslaagde evolutie in zijn carrière. In Parijs ging het publiek in elk geval al aardig uit z'n dak op de nieuwste live show. We zijn benieuwd wat dat in Brussel zal geven.

De muziek van Daedelus laat zich niet zomaar omschrijven. Soms kan je er languit bij gaan liggen en op andere momenten klinkt het allemaal ronduit chaotisch en nerveus. Hij is duidelijk beïnvloed door alles wat tussen jazz, hip hop en UK Garage ligt. Er wordt gesampled dat het een lieve lust is en op zijn pas verschenen album 'Bespoke' werkt hij met niet minder dan zeven gastvocalisten waaronder bekenden als Busdriver en Bilal. Hij brengt aan een hoog tempo muziek uit en doet dat op gerespecteerde labels als Ninja Tune, Mush en Flying Lotus' Brainfeeder. Op het podium ontaardt hij, steeds gehuld in een Victoriaanse outfit, in een razende machine die het op de overgave van je benen gemunt heeft. Tijdens zijn live optreden in Bozar brengt hij Archimedes mee, een muur van spiegels die reageert op de muziek en die voor een verbazend knappe visuele show zorgt.

Repetitieve soundscapes
Wij zijn altijd al verlekkerd geweest op de repetitieve soundscapes van artiesten als Biosphere, Brian Eno en Susumu Yokota. Ook Oneohtrix Point Never, het alias van de Amerikaan Daniel Lopatin, weet ijle miniatuursferen met zijn klanktapijten te scheppen. Hij haalt zijn collectie geluiden uit oude reclamespots en nog oudere synthesizers. Zijn sound refereert ook aan elektronica van de jaren zeventig en tachtig en tegelijkertijd weet hij heel veel warmte in zijn composities te brengen. Zeker op het vorig jaar uitgekomen Replica weet Oneohtrix Point Never prachtige harmonieën te scheppen. De nummers duren niet langer dan het gemiddelde popnummer en ontaarden niet in ellenlange stukken. Daardoor lijken zijn composities plots weer toegankelijker. Zijn intrigerende muziek kan je maar beter met een goede hoofdtelefoon beluisteren of het luidt uit je luidsprekers laten stromen. Op die manier ontdek je alle details in zijn ruime klankenpallet en verdwaal je er in als Alice in Wonderland.

Lazor Sword
Wie houdt van Modeselektor zal ook niet ongevoelig zijn voor Lazer Sword. Het Amerikaanse duo bestaande uit Lando Kal en Low Limit werd onlangs dan ook door de Duitsers getekend op hun Monkeytown label. Daar zullen ze binnenkort hun tweede album op uitbrengen. Nadat ze enkele mixtapes op internet smeten begon er rond hen een ware buzz te ontstaan. Het debuutalbum dat ze in 2010 op de wereld loslieten, bevestigde hun talent. Het geheime wapen van Lazer Sword bestaat uit een ultragevaarlijke cocktail van elektro, hiphop, boogie funk en future beats uit cyberspace. Zelf omschrijven ze het als "future blap". Denk aan Justice, Hudson Mohawke, Benjamin Damage & Doc Daneeka en Dopplereffekt in de blender. Goed schudden voor gebruik.

En tussen alle internationale acts ook een opmerkelijk Belgisch duo. Brusselaars dan nog wel. Op de bodem van onze hoofdstad rijpen vele talenten in de elektronicapoel. GoldFFinch kwam vorig jaar boven drijven toen enkele toonaangevende buitenlandse deejays hun nummers oppikten en radiocoryfee Mary Anne Hobbs hen uitnodigde voor een mix op XFM. Hun sound is vrij donker en minimaal en refereert naar oude elektro en Detroit techno uit de jaren tachtig, maar dan met een moderne house- en future basstwist. Over de beats en bleeps strooien ze verknipte vocalen die de hele handel alleen nog maar mysterieuzer maken. Een duo om in het oog te houden.

Joy Orbison
Ook geen onbekende meer is Raph, zij het voorlopig nog binnen onze landsgrenzen. Hij maakte naam op de populaire Forma.T-feesten uit Luik die later ook overwaaiden naar de Brussel. Zo kom je hem nu ook tegen in Recyclart, techno instituut Fuse en als 'resident'-dj in Playground op Studio Brussel. In zijn playlists vind je klassebakken als Joy Orbison, Soul Clap en Ricardo Villalobos.

Ook dj soFa is in Brussel al lang geen onbekende meer. Met zijn omvangrijke muziekkennis combineert hij makkelijk sixtiespsychedelica met de hypermoderne beats van pakweg Untold. Een ding staat vast, dansen op een set van soFa staat gelijk aan een lang muzikaal avontuur. Neemt u maar voldoende broodkruimels mee.

Bozar Night
19.00, €10/13