Out Loud! delvaux. 'De viewmaster is altijd een beetje reizen'

Na Paul Delvaux, André Delvaux, De Dikke Delvaux, handtassenverkopers en bierbrouwers, wordt er nu ook muziekgemaakt onder de banier delvaux. Mét kleine letter en punt achteraan. Achter die naam schuilen de broers Bram en Klaas uit Gent, in een vorig leven in het gelid bij Augusta National Golf Club.

Zopas leverden ze hun visitekaartje af met de ep Palma de Mallorca, dromerige geluidslandschappen die weemoedig doen wegdromen naar verschoten vakantiefoto's uit vervlogen tijden. Een beetje spacey à la Pink Floyd met wat new-wave-invloeden van The Cure en een slok Talk Talk. "Ik ben altijd een geweldige dromer geweest," vertelt Bram Delvaux. "Melancholie, nostalgie, ik vind dat schone emoties."

Jullie zetten die nostalgie nog dikker aan met filmpjes waarin Eddy Merckx in zijn Molteni-out-fit in seventieskleuren over het asfalt dendert.
Bram Delvaux: We wilden graag een clipje maken voor 'The reset', maar we hadden natuurlijk geen budget. Found footage is dan een goeie uitweg. Die beelden van Merckx hadden we op YouTube gevonden, we plakten de muziek eronder, en het werkte. Wij zijn oorspronkelijk van Geraardsbergen, dat wielrennen zit er wel in. Eddy Merckx heeft zich ooit eens omgekleed in de garage van mijn grootmoeder in Overboelare, dat gebeurde in die tijd zo met lokale koersen. Er zijn dus wel wat links. (Lacht) Ik hou van die grootsheid van toen en van die korrel in het beeld.

Ik las dat jullie je ook lieten inspireren door Bilitis, die softerotische coming of age-film van David Hamilton uit 1977.
Delvaux: Mijn ouders hadden die soundtrack op cassette. Nu, aanvankelijk ging onze aandacht vooral uit naar het hoesje dat erbij zat. (Lacht) De film heb ik pas veel later gezien, buiten wat bloot is er niet veel aan. Maar de muziek van Francis Lai is wel goed. Hij gebruikt veel synths, die een beetje flou zijn, net zoals de beelden van Hamilton. Van die muziek ga ik 'reizen'.

Zoals naar Palma de Mallorca.
Delvaux: Precies. Al ben ik er nog nooit geweest. (Lacht) Die titel komt van een oude viewmaster met foto's van Mallorca in de jaren 1970. Met die beelden in 3D lijkt het alsof je daar écht staat. De viewmaster is altijd een beetje reizen, hè. Als ik zie hoe het er toen uitzag, vind ik het jammer dat alles er nu zo gemoderniseerd is. Vroeger had je meer één stijl, nu is alles zo divers. Ook in de muziek. Alles bestaat in een perfecte kopie van iets wat al eerder bestond. Maar ik ben niet voor de perfecte kopie.

Jullie gebruiken ongewone instrumenten, zoals de Orchestron. Wat is dat?
Delvaux: Dat is een soort keyboard dat met plexiglasschijven orkestrale klanken produceert, verwant met de Mellotron en de Optigan. In de crisisjaren 1970 werd dat onder meer door Disney gebruikt omdat het goedkoper was dan een heel orkest. Er zijn er maar een stuk of vijftig van gemaakt. Op 'Erase me' is hij duidelijk te horen. Er zit veel lucht in die klank. Wij zijn gek van oude instrumenten en crappy keyboards die we op rommelmarkten vinden.

"Muziek is nog slechts geruis op de achtergrond, terwijl je druk andere dingen aan het doen bent," zegt Thomas Azier, die na jullie speelt op Out Loud! Hoe beluister je jullie muziek het best?
Delvaux: Onze songs passen goed op een valavond in de nazomer. Maar je moet ze wel op een deftig volume afspelen, je moet elk geluid horen. Van muziek op de achtergrond word ik zot. tom zonderman

Out Loud!: delvaux.
wanneer: 21 juni 2013 om 21.30 uur (+ Thomas Azier)
tickets: gratis
--------------