Weg van de leukigheid, de oneliner en het uitleggerige zet Wouter Van Looy de artistieke beleving van het jonge publiek centraal op zijn BIG BANG Festival in Bozar. “Kinderen verdienen een even kwalitatief aanbod als volwassenen.”
Big Bang festival 2019
Big Bang Festival
Producties over jazzlegende Thelonious Monk, de reizende liedjesarchivist Alan Lomax en barokcomponist Henry Purcell toppen de BIG BANG-affiche in Bozar. Aanstormend talent en gevestigde namen uit de jazz en de klassieke wereld – zoals De Beren Gieren, luitist Jan Van Outryve en sopraan Lieselot De Wilde – creëren betrokkenheid en plezier bij uw kroost, zonder de zweem van paternalisme die vaak over jeugdvoorstellingen hangt.
Die verdienste mag Wouter Van Looy mee opstrijken. “Mijn intuïtie klopte,” zegt de artistiek leider van Zonzo Compagnie die in 1995 zijn festivalconcept onder de naam Oorsmeer op gang trok. “Veel genres werden toen niet gedeeld met een jong publiek. De educatieve afdelingen van de theaters en de commerciële kanalen, die met Studio 100 begonnen te boomen, bepaalden wat kinderen te zien kregen. Ik vond dat er ook in de hedendaagse en geïmproviseerde muziek van pakweg John Cage, en zelfs in de abstracte klanken van Ligeti, een enorme rijkdom lag. Ik miste muzikale kwaliteit in het theateraanbod, maar vooral artistieke kwaliteit in het muziekaanbod voor kinderen.”
(c) Big Bang
Shakespeare
Langzaamaan zou het ook de buitenwereld beginnen te dagen dat het niet de lichtste klassieke muziek hoeft te zijn die kinderen het meest aanspreekt. “We engageerden van bij het begin ook internationale toppers zoals Iva Bittová, avant-garde-icoon Meredith Monk en klankkunstenaar Hans van Koolwijk, en dat werd geapprecieerd.” Vooral na de naamsverandering in 2010 zou het festival groeien. Dit seizoen is het te gast in veertien vooraanstaande concerthuizen in Europa en één in Canada. Nieuwe partnerships, met onder meer het North Sea Jazz Festival, liggen op tafel.
Als gastspreker op de jaarlijkse YAMawards voor innovatief jeugdtheater, waar Van Looy eerder deze maand met de multimediale voorstelling Thelonious in de prijzen viel, somde hij de valkuilen van het beroep op. “We mogen niet te snel tevreden zijn,” hekelde hij de goedbedoelde huisvlijt van muzikanten die het niet redden in het volwassenencircuit. “De lat moet hoger. Laat ons de zalen heroveren op de pedagogen. We hoeven kinderen niet eerst uit te leggen hoeveel snaren een instrument heeft. Volwassenen worden halverwege een voorstelling ook niet lastiggevallen met wat Shakespeare precies bedoelde. Leuk het artistieke niet op, want een jong publiek staat heel open voor wat volwassenen ‘moeilijk’ noemen. Jazz voor kinderen lijkt alleen maar een vreemd huwelijk, want het genre zet de deur open naar improvisatie en het moment zelf.”
"Jazz voor kinderen lijkt alleen maar een vreemd huwelijk, want het genre zet de deur open naar improvisatie en het moment zelf.”
Canon
Tegelijk beklemtoont Van Looy hoe actueel de voorstellingen over Alan Lomax en Purcell zijn, “omdat ze volkse muziek behandelen zonder ze in een canon te stoppen waar een vlaggetje op moet worden geplant. Purcell componeerde ten tijde van de restauratie. Muziek en theater waren in de zeventiende eeuw lange tijd onderdrukt geweest vanuit puriteinse, religieus-politieke motieven. Dat veranderde onder koning Charles II, die opnieuw ging investeren in cultuur.”
“Op BIG BANG en met onze NOMAD-projecten, waarmee we de wijken intrekken, merken we hoe de jeugdige verbeelding geprikkeld wordt om nieuwe werelden te ontdekken, en dat kunst voor kinderen een belangrijke maatschappelijke rol kan spelen. Je zou verwachten dat een overheid veel meer investeert in die openheid. Maar momenteel lijkt ze meer open te staan voor de weerstand die daartegen groeit vanuit extreemrechtse hoek. Dat is een probleem.”
Lees meer over: Events & Festivals, big bang festival, Wouter Van Looy
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.