Zanger Frank Vander Linden: 'Leer telefoneren'

Je neemt De Mens niet uit Frank Vander linden, maar Frank Vander linden soms wél uit De Mens. Voor hij deze week solo (mét David Poltrock) Boterhammen in het Park smeert, doet hij ons werken, zwemmen en telefoneren.

Begin al maar te werken
Na ruim 30 jaar songschrijverschap moet ik mezelf nog altijd aansporen om er gewoon aan te beginnen. Dat heeft te maken met faalangst en moeite om te aanvaarden dat er niet altijd meteen iets fantastisch tevoorschijn komt. Bedachtzaamheid is oké, maar mag je niet verlammen. De enige manier om de angst voor het witte blad te vermijden, is het vol te schrijven.

Pijn is onvermijdelijk, lijden optioneel
Die heb ik uit het boek Waarover ik praat als ik over hardlopen praat van Haruki Murakami. Aan mensen die ernstig fysiek pijn lijden, kan je dit inzicht natuurlijk niet slijten. Maar soms is lijden toch een beetje een keuze en kan je met een goede instelling fysiek of mentaal lijden temperen.

Ga zwemmen
Sinds een jaar zwem ik drie keer per week en dat doet me tot mijn verwondering enorm veel goed. In die mate dat ik het hier op papier wil zetten, om mezelf te dwingen er niet mee te stoppen. Er is altijd nog die lichte weerzin voor de verplaatsing, de inspanning en dat rare gevoel in je neus. Maar dat soort pijn veroorzaakt groei en levert stoffen als endorfine en dopamine op. Zwemmen appelleert ook aan iets primitiefs, maak ik mezelf wijs: “Nu ben je waar je moet zijn. Zoals God het bedoeld heeft. Een dier dat in leven probeert te blijven.”

Eer je doden
Bij de dood kan je moeilijk anders dan het leven vieren. Dat kan gaan van het bittere 'komaan, wij leven tenminste nog', tot het idee dat je het aan deze of gene overledene verschuldigd bent om in te zien hoe prachtig het is dat wij hier nog iets langer kunnen rondlopen. Daarom staat de foto van mijn recent overleden moeder hier ook prominent in de kast.

Leer telefoneren
Ik ben een slechte beller. Soms sta ik een uur te draaien voor ik me ertoe kan brengen een telefoontje te beantwoorden. Ik heb me ook al vaak bezondigd aan de laffe brief, fax of e-mail, omdat ik als schrijver meer vertrouw op mijn geschreven woord dan op mijn gesproken woord. Maar ik kan met grote ogen kijken naar mensen die de ingewikkeldste problemen op één minuut geregeld krijgen met een simpel telefoontje.