Expo: Me, Vernacular photography, New York 2011-2014

Thierry Struvay is dan zelf wel geen fotograaf, hij verzamelt al een paar decennia foto's op allerhande rommelmarkten en in tweedehandswinkeltjes. Het resultaat van zijn oogst stelt hij voor bij Sorry We're Closed.

De expo is één groot eerbetoon aan de anonieme fotograaf. Een soort studie naar de stijl, esthetiek en terugkerende patronen van de gemiddelde amateurfotograaf. Het perspectief mag dan niet altijd kloppen, het licht zit soms niet mee, er zitten wel eens een paar vingers voor de lens (zoals op die van het vrijheidsbeeld), of de compositie werd verkeerd gekadreerd (zoals de portretfoto van de vrouw zonder hoofd). Maar uit de werken spreekt een opvallende spontaniteit en ongedwongenheid.

De onderneming van Struvay is dan ook een soort archeologie van het recente verleden. Het leven zoals het was.

Fotografie om gebeurtenissen vast te leggen met familie of vrienden. Of om naaktfoto's - opvallend goed vertegenwoordigd - te maken die nu eens vrij zedig zijn, dan weer ronduit pornografisch. Een foto van drie dames met ontblote borsten is lichtjes beschadigd door de vele plooien. Wellicht omdat de eigenaar die verborgen hield op een geheime plaats.

Zo redt Struvay ook het medium zelf, zoals de polaroid, die traag wegkwijnt in ons digitale tijdperk en waarin de connotaties van vergankelijk nog vervat zitten. Iets dat we, in het here and now-tijdperk van de selfie, haast lijken te vergeten.

data: > 26/3

waar: Sorry We're Closed