Franz Erhard Walther: the body decides

Wiels heeft over de jaren een sterke reputatie opgebouwd in het tentoonstellen van kunstenaars wier werk niet altijd de aandacht kreeg die het verdient. Neem nu de Duitser Franz Erhard Walther.

Zijn naam doet wellicht niet onmiddellijk een belletje rinkelen, maar hij is wel degelijk een invloedrijk kunstenaar. In 1963 begon Walther te werken met textiel, een 'vrouwelijk' materiaal en in een periode van kil minimalisme en conceptuele kunst not done.

Walther koos voor het materiaal omdat het flexibel is, wat past in zijn streven om het kunstwerk te bevrijden van zijn strakke, vaststaande vorm. De kunstenaar bedacht een reeks textielwerken die door de toeschouwer kunnen worden geactiveerd. Zo liggen op de derde verdieping van Wiels maar liefst 58 textielwerken op een verhoog, sommige opgerold, andere opgeplooid. Een selectie van vijftien van die werken ligt verderop op een mat.

De toeschouwer wordt uitgenodigd om met die werken aan de slag te gaan. Oude zwart-witfoto's geven aan hoe het moet. Zo is er een stuk textiel dat men kan uitrollen tot een kruis, waar iemand zich in elk van de vier benen kan nestelen.

Het is Walther niet zozeer te doen om het visuele – hoewel zijn werk nog steeds opvallend fris en kleurrijk oogt – maar om wat ermee gedaan kan worden. Hij lijkt een strakke choreografie op te leggen, maar biedt tegelijk ruimte voor interpretatie. Een revolutionaire benadering waarbij de toeschouwer het kunstwerk letterlijk vormgeeft en zich zo meer bewust wordt van zijn lichamelijkheid en de relatie tot het kunstwerk.

Maar ook met zijn andere bijdragen overtuigt de kunstenaar. Zo heeft hij de gewoonte om na een tentoonstelling een zaalzicht te tekenen, wat voor een relativerende blik zorgt in tegenstelling tot de gebruikelijke, droge archiefstukken. Of bedenkt hij een reeks vrolijke lettersculpturen die tot leven kunnen worden gebracht. Het feit dat zijn werk zich ophoudt in het grensgebied tussen abstracte kunst, minimalisme, conceptuele kunst en body art, verklaart wellicht waarom hij wat tussen de plooien van de kunstgeschiedenis is gevallen. Wat bij deze wordt rechtgezet. Respect!