Industrie, beton en televisies bij Argos

Argos pakt uit met op het eerste gezicht drie losstaande tentoonstellingen die mooi op elkaar inspelen. Op de gelijkvloerse verdieping is de six channel video installatie 'One Way Boogie Woogie 2012' te zien van James Benning. Het is de derde versie van een video die hij begon in 1977.

Het werk bestond uit een aaneenschakeling van lange shots van zestig industriële locaties van het toen al verdwijnende industriële landschap in Milwaukee. In Twenty Seven Years Later hernam Benning die locaties die, als ze al niet verdwenen waren, sterk van uitzicht veranderd waren. Van de oorspronkelijke locaties zijn er tegenwoordig nog maar een tiental over die hier worden aangevuld met acht gelijkaardige plaatsen. Die worden als één lange sequentie naast elkaar afgespeeld.

De handeling is eerder miniem. Een truck schept zand in, terwijl een man op een ander scherm een vrachtwagen uitlaadt. Af en toe dendert een wagen over een oude, ijzeren brug. De film heeft een zeer traag en statisch ritme. De installatie, die thema's aankaart zoals het geheugen van een plaats en het verdwijnen van industrie, is niet onaardig. Alleen jammer dat de twee voorafgaande video's niet getoond worden, waardoor de huidige versie alleen maar aan kracht zou winnen.

Cement
Bennings betonnen, industriële landschap keert in zekere zin ook terug bij Wolf Vostell, aan wie op de bovenverdieping een overzicht gewijd is. Vostell maakte maatschappij- kritische kunst. Hij gebruikte vaak cement, televisies en auto's als symbolen van de kapitalistische maatschappij. Zo maakte hij een performance met een zaal vol autodeuren waarop hamers bevestigd waren.

Schitterend is de video Sun in your eyes (1963), waarvoor de kunstenaar als een hacker avant la lettre gevonden televisiemateriaal verstoorde. Het werk is een mijlpaal in de videokunst. Vostell waagde zich ook aan noise concerten. Zo bracht hij, onder begeleiding van een krijsende Japanse vrouw, een stuk van Beethoven terwijl hij de piano met takken te lijf ging en met cement overgoot. Geluidsexperimenten zijn er ten slotte ook in de black box. Daar is een kleine maar fijne tentoonstelling te zien - en horen - over het tijdschrift Revue OU, dat baanbrekend werk verrichtte met geluidsgedichten en dito experimenten.

Argos, Werfstraat 13, 1000 Brussel. Wo. tot zo. 11 > 18 u. 3 tot 5 euro. www.argosarts.org