Kinderstad in het Fonds voor de architectuur

ELSENE - Wie zijn klasje of kroost nog niet meenam naar De Kinderstad in het Fonds pour l’Architecture, kan op woensdag 25 mei op kennismakingsbezoek. De aanvankelijk tijdelijke expo is wegens succes gebleven en richt zich nu ook op Nederlandstaligen binnen en buiten Brussel.

“Verrassing!” zegt de gids Inge Taillie, op de vraag wat ze de jonge bezoekers wil meegeven tijdens een tocht door De Kinderstad. “Als je voor een huis staat, maak je je ook een voorstelling over hoe het binnen zal zijn. Als je dan binnengaat, zou de architect er moeten in slagen te verrassen.”
Daarom vraagt ze de kinderen altijd naar hun verwachtingen van een stad vooraleer ze door de lage - volwassenen: búkken - deurtjes stappen.

Wat ze ook wil meegeven, aangepast aan het niveau van kinderen van 6 tot 15 jaar, is weetjes over de structuur, de textuur en zelfs het lichtgebruik van de stad: “Met de nieuwe glastechnieken brak de art nouveau met de traditie van de drie opeenvolgende kamers. En de sgraffitotechniek laat zien hoe je door versieringen in de verschillende lagen te krassen een kleurenpalet krijgt.”
Je kan een wandeling bijbestellen naar het Tasselhuis van Victor Horta en het Ciamberlani huis van Paul Hankar, en een workshop waar de kinderen na alle opgedane inspiratie zelf gevels ontwerpen.

Al spelend
In elke module in De Kinderstad - ontspannen, wonen, leren en werken - kan er gespeeld worden. Kleinere kinderen rangschikken de woon- en kantoortorens van Brussel van klein naar groot, pubers die van vintage houden worden aangetrokken door het design van de stoelen waarbij ze de overeenkomstige bouwstijl moeten zoeken.

En groot en klein amuseert zich met de juiste woorden linken aan de architectuurelementen van een grote maquette van een herenhuis. Nu wijst zelfs al de vierjarige kleindochter van directrice Anne-Marie Pirlot de décrottoir, de voetenkrabber, aan op de stoep. Maar wie kent ook nog het oeil-de-boeuf, de latei en het steigergat? Pirlot schreef samen met Maurice Culot een (Franstalige) catalogus om in de klas of thuis verder mee aan de slag te gaan.

Net zoals op de expo wordt geput uit vele Brusselse voorbeelden, van historische tot hedendaagse (of futuristische). Van de spaghettilijnen van de Mirano-cinema in Sint-Joost tot het project van de Arenbergcinema op de site van Wielemans-Ceuppens, van een ontwerpschets uit 1953 van de rotonde in de Louizagalerij tot het hedendaagse complex Le Toison d’Or.

Luc Schuiten toont eenzelfde straatzicht in 1850, 1900, 1950, 2000 en 2050: “Er komt steeds meer variatie in de architectuur, steeds minder en dan weer meer groen, de waterfonteintjes verdwijnen gaandeweg, en zullen er tegen 2050 geautomatiseerde huurwagentjes rondrijden?”
Ook de kortfilm van Pathé uit 1910 met de avonturen van de ketjes Marcel en Jeanne wil je meer dan een keer bekijken. Zoeken naar de verschillen met nu op het Koningsplein, het De Brouckèreplein of de Grote Markt. Taillie maakt de jeugd attent op de transportmiddelen, de kledij, zelfs op de koffers.

Bedenkers en doeners
Een ontwerptekening uit 1960 van Robert Schuiten van een woonerf in Ukkel heeft een luifel in lumineus sixtiesblauw, maar zijn de perspectieftekeningen en de grondplannen van architecten niet voor de gevorderde student? Taillie vindt van niet: “Je ziet hier de verschillende werkinstrumenten van de architect, nu al zeldzaam geworden door computerprogramma’s in 3D. Door een maquette van het huis van Paul Hankar uit 1893 kan je dwars door het eerste huis in art nouveau kijken. Maar naast de bedenkers van de gebouwen, heb je ook nog de ambachtslui van het erfgoed van de stad.”
Je kan keramische tegels of celbeton raden op de tast, of gereedschap bij de juiste persoon leggen: puntbeitel bij de steenhouwer, spatel bij de stucbewerker. Blikvanger is een gered exemplaar van een smeedijzeren hek met draken. Wie na de expo een krul aan een gevel opmerkt, ziet daar voortaan ook de smid achter.


> www.fondationpourlarchitecture.be