Marc Maet: The Aftermath

Met De laatste deur schreef Jeroen Brouwers een reeks essays over zelfmoord in de Nederlandstalige letteren. Een soortgelijke oefening zou je kunnen maken voor de schilderkunst, waar jammer genoeg ook heel wat talent zich van het leven heeft beroofd. Zoals Marc Maet (1955-2000) en Philippe Vandenberg (1952-2009).

Beide kunstenaars hadden de zeitgeist tegen. Ze schilderden in een periode dat de schilderkunst dood werd verklaard en conceptuele kunst de plak zwaaide.

Vandenberg wordt sinds een aantal jaar herontdekt: zijn werk wordt niet alleen vertegenwoordigd door de topgalerie Hauser & Wirth, maar is ook op de ene prestigieuze tentoonstelling na de andere te zien.

Roberto Polo hoopt wellicht op een gelijksoortig eerherstel van Marc Maet, aan wie hij een expo wijdt met werk uit de laatste tien jaar van diens kunstenaarschap. Daaruit blijkt niet alleen dat Maet een schilder pur sang was, maar dat hij zijn hand ook niet omdraaide om te experimenteren met stijlen en technieken – zoals het gebruik van afdrukken in No man's rose. Zo gaat hij van materieschilderkunst (zoals in Ocean) over meer grof geborstelde werken in een typische neo-expressionistische signatuur tot een meer heldere, gladde stijl met symbolen, pictogrammen en encyclopedische afbeeldingen, zoals bij Magritte.

Naar Magritte – en Broodthaers – verwijst hij door (soms tot vervelens toe) een pijp of mossel te schilderen. Het zijn vooral de grote, neo-expressionistische werken met conceptuele inhoud op de benedenverdieping waar Maet het meest mee overtuigt. Zo is er een prachtig vanitasmotief (met naast een half verbrande kaars en een doodshoofd ook een mossel en een pijp) en het mysterieuze The decapitated painter waarin een onthoofde en geknevelde figuur wordt afgebeeld op een onbewerkte achtergrond naast een reeks pictogrammen.

Niet alle werken zijn even sterk en sommige komen wat te glad over. Maar er zitten genoeg knappe doeken bij die de moeite zijn om (her)ontdekt te worden.

Marc Maet

data: > 23/3, di > vr: 14 > 18.00 + weekend: 11 > 18.00

waar: Robert Polo Gallery, Lebeaustraat 8-10, Brussel, 02-502.56.50