DVD: Kid

Ondanks zeer lovende recensies is er niet veel volk in de bioscoop naar Kid gaan kijken, de derde langspeelfilm van Fien Troch. Daar kan maar één verklaring voor zijn: u heeft massaal gewacht op de dvd.

Vier sterren heb ik aan Kid gegeven. Ik was de enige niet. De meeste besprekingen van Kid waren laaiend enthousiast.

Het kon bitter weinig volk overtuigen. Dat roept de vraag op of de Belgische filmpers zich heeft bezondigd aan snobisme, aan het hypen van een moeilijke film. Maar hoe verklaar je dan dat ook de Nederlandse journalisten zich hebben uitgeput om Kid te prijzen?

Misschien is het gewoon een kwestie van tijd en achterhaalt een groter publiek nog wel dat Fien Troch een van de grote talenten is die in dit land rondlopen. De regisseur van Een ander zijn geluk (2005) en Unspoken (2008) trok voor Kid naar de Kempen en filmt dat Vlaanderen met een ongebruikelijk scherpe, confronterende blik.

Geësthetiseerd maar niet van humor gespeend. Alles wordt gefilmd vanuit de belevingswereld van twee jonge broers die heel verschillend reageren op het dramatische uiteenvallen van het gezin. De brave Billy past zich noodgedwongen aan. Kid kan dat niet. Hij verliest de lust om turnleraar, verpleegster of klasgenoot op de kast te jagen. Hij stopt kind te zijn en dat is niet te verdragen.

Grappen en slapstick met een benauwende sfeer van permanent onbehagen: het lijkt een vreemde combinatie, maar het werkt wonderwel. Jammer dat daar in de extra's niet dieper wordt op ingegaan. We moeten het stellen met een paar trailers en een van Cobra overgenomen kort interview. Kid verdient meer.