Film: Being Flynn

Toch komt de verfilming van het boek eerder gekunsteld dan authentiek over. De vader is een wel erg kleurrijke figuur geworden. Onder andere omdat Robert De Niro het er dik op legt. Zijn Jonathan Flynn is een misantropische taxi driver die zichzelf een van de drie grote Amerikaanse schrijvers waant (de andere twee: J.D. Salinger en Mark Twain) maar in de goot belandt door a) verschrikkelijk te zuipen en b) onuitstaanbaar te zijn.

Paul Dano weigert dan weer met de grove borstel te acteren. Hij is de zoon die zich geen raad weet met zijn teruggevonden maar zwaar sukkelende, onaangename vader. Tegelijkertijd kan hij niet anders dan bepaalde gelijkenissen vaststellen. Positieve zoals de liefde voor het woord maar ook negatieve zoals een aanleg voor verslaving en zelfdestructie.

Regisseur Paul Weitz (Little Fockers, About a boy) trapt niet in de val van plat sentiment of vals melodrama. Het ideetje om met twee vertellers (de vader en de zoon) te werken, is geen voltreffer. Maar de film gaat nooit onderuit én kan een paar keer pieken. Niet slecht.

zalen: Kinepolis, UGC De Brouckère