Film: Chaumière

De lelijkheid doet pijn aan de ogen, de onpersoonlijkheid en leegte pijn aan de ziel. Het ontbijt bestaat uit meer verpakking dan voedsel. En het toilet is op de gang. Maar het is er proper. Emmanuel Marre heeft met de steun van Le Centre Vidéo de Bruxelles een documentaire gedraaid over de Formule 1-hotels.

'Elles sont dans votre chambres Les toilettes chez vous?' Het is een van de reclameboodschappen waarmee de Formule 1-hotels aangeprezen worden. U kent ze wel of niet, die sterk geformatteerde hotels aan de rand van snelwegen en havens waar je kan overnachten tegen bodemprijzen. Comfort en dienstverlening zijn navenant.

In het begin van de documentaire legt de regisseur het concept wat uit, het format is nog strakker dan u denkt. En hij laat zijn camera meer eens de geometrie van het met alle andere Formule 1-hotels inwisselbaar hotel aftasten of zoomt in op de alom aanwezige iconografie die de gebruikers moet in de mogelijkheid stellen om alles zelf uit te vissen.

Maar uiteindelijk is hij niet zo erg geïnteresseerd in het concept of de architectuur. Chaumière laat zien hoe de mens de formule naar zijn hand zet, toepast op de manier die hem of haar uitkomt. Eens de kamers bewoond, stopt Formule 1-formule te zijn.

Dan gaat het alleen nog maar over de mensen. Turken die lachend treuren dat ze teveel werken. Feestvarkens. Een halve dakloze. Eenzaten. Een onheus behandelde maîtresse. Moderne nomaden. Een reizend gezin. Een gescheiden vrouw die aftelt tot ze een eigen flat heeft met een internetaansluiting zodat ze haar trouwjurk online kan verkopen. Het valt wel op dat de verhalen die in die paar vierkante meters niemandsland opduiken van de droevige soort zijn.

Te zien in Flagey op 06.03 (avant-première in aanwezigheid van de regisseur), 13, 16, 191 23, 24 en 30.03, 01 en 03.04.