Film: De rouille et d’os

Tot zondag hebt u om De rouille et d’os gezien te hebben “nog voor hij in Cannes in de prijzen viel”. Maar verwacht geen Un prophète 2 of een misdaaddrama met dezelfde onmiddellijke impact.

Jacques Audiard is een andere weg ingeslagen en vertelt het verhaal van een onwaarschijnlijke liefde in crisistijden die een mens verplichten om te vechten om te overleven. Onwaarschijnlijk omdat noch orkatrainster Stéphanie noch buitenwipper Ali klaar zijn voor de liefde op het moment van de eerste ontmoeting. Er moet heel veel gebeuren voor ze zover raken.

De trotse Stéphanie sukkelt in een depressie na de amputatie van beide benen. Aan Ali's levenslust en gebrek aan medelijden trekt ze zich op. Hij verdient bij door mee te doen aan gruwelijke, illegale vechtpartijen. Probleem is dat hij even roekeloos is in zijn relatie met zijn zus die hem onderdak biedt en zijn jonge zoon.

Het lijkt een eenvoudig verhaal met melodramatische toetsen en dat is het ook, maar niet helemaal. Soms lijkt het een avonturenfilm, soms een boksdrama, soms een aanklacht tegen een wereld waarin het iedereen voor zich is.

De rouille et d'os is gesneden koek voor kijkers die geen dialoog nodig hebben om te weten wat er aan de hand is, maar genoeg hebben aan de lichaamstaal en de blik van de acteurs. Zowel de Franse filmster Marion Cotillard als de Vlaamse Matthias Schoenaerts grijpt met beide handen de kans die Audiard hun geeft om te schitteren. Dat is de internationale pers in Cannes niet ontgaan. Of de jury van Nanni Moretti het ook gezien heeft, weten we zondag.

zalen: Kinepolis, Le Stockel, UGC De Brouckère, UGC Gulden Vlies