Film: Fill the void

Tijdens haar filmstudies in Jeruzalem werd de passionele, spirituele, in New York geboren Rama Burshtein gelovig en sloot ze zich aan bij de chassidische gemeenschap. In de joods-orthodoxe wereld promoot ze film als middel om zich uit te drukken.

Haar eerste langspeelfilm is bijzonder door de unieke blik van binnenuit op het orthodoxe milieu. De geloofsregels en strenge gedragscodes noch de doorgedreven scheiding tussen man en vrouw staan deze keer ter discussie, en dat is verademend. Drama is zo ook ruim voorhanden.

De achttienjarige Shira komt voor een verscheurende keuze te staan. Huwelijksplannen vervallen wanneer haar oudere zus sterft in het kraambed. Haar door verdriet overmande ouders dreigen hun kleinzoon te verliezen wanneer weduwnaar Yochay een bod krijgt om te hertrouwen met een Belgische. Ze stellen hun schoonzoon voor om Shira te huwen. Zelf weet het jonge meisje niet goed of ze haar hart moet volgen of zich plichtbewust moet schikken naar wat de geplaagde familie uitkomt. Haar accordeonspel verraadt emoties die ze voor zich probeert te houden.

Burshtein gunt zichzelf de tijd om het milieu te schetsen alvorens zich te concentreren op de dilemma's. Ze past voor gemakkelijkheidsoplossingen en bouwt haar fijngevoelige, intieme drama rustig op.

De jonge Hadas Yaron won op het Festival van Venetië de Coppa Volpi voor beste actrice. De director of photography slaagt erin om behoorlijk banale interieurs toch een sprookjesachtig cachet te geven. Hij tovert met het licht. Een interessante en mooie film.

Orthodoxe joden in films

Rama Burshtein is de welgekomen uitzondering. Met film laat de joods-orthodoxe gemeenschap zich nauwelijks in. Een handvol regisseurs interesseerde zich niettemin voor de op zichzelf gekeerde geloofsgemeenschap.

Left luggage (1998)
De Nederlandse acteur Jeroen Krabbé miste zijn debuut als regisseur niet. Een joodse studente werkt in Antwerpen als kindermeisje voor een chassidische familie. Ze schrikt van de opgelegde regels en gebruiken, maar ontwikkelt een bijzondere band met de kleine Simcha.

Kadosh (1999)
Een gestileerd, claustrofobisch drama van Amos Gitai over twee zussen uit Mea She'arim, de wijk van de orthodoxe joden in Jeruzalem. Dat ze in opstand komen tegen de verdrukking, komt hun duur te staan. Eerder keihard dan subtiel.

La petite Jérusalem (2004)
In een Parijse buitenwijk waar veel joden zich thuis voelen, ervaart de achttienjarige Laura een tweestrijd tussen haar orthodox-religieuze opvoeding en haar studies filosofie. Op de koop toe wordt ze verliefd op een moslim. Sober, geslaagd debuut van Karin Albou.

My father, my lord (2007)
David Volach groeide op in een chassidische gemeenschap, maar verliet die voor filmstudies. Zijn debuut rekent af met religieus fundamentalisme in het algemeen. Het is een familiedrama over een jongetje dat botst met zijn vader, een dogmatische rabbijn, maar troost vindt bij zijn moeder.

Eyes wide open (2009)
Haim Tabakman filmt een ultraorthodoxe wijk van Jeruzalem die volledig los lijkt te staan van de rest van de wereld, maar om folklore of exotisme is het hem niet te doen. Zijn compromisloze, intense debuut gaat over de liefde en stelt het taboe op homoseksualiteit aan de kaak.

zalen: Galeries, UGC Gulden Vlies