Film: Frances Ha

Aan alle liefhebbers van stadsfilms in fraai zwart-wit met jonge mensen op de rand van de volwassenheid die door de straten dolen: first we take Berlin, then we take Manhattan.

Enkele weken geleden gidste Jan Ole Gerster ons in Oh Boy nog door Berlijn. Straks loodst Noah Baumbach (The squid and the whale, Margot at the wedding) ons kriskras door New York.

Zijn film is de beste van de twee: hij is net iets minder gekunsteld en heeft Greta Gerwig als grote troef. De man of vrouw die tegen zo'n ontwapenende, natuurlijk charmante en door en door grappige vrouw bestand is, moet zich dringend eens laten nakijken.

Gerwig speelt de 27-jarige afgestudeerde danseres Frances, die als vrijwilliger vast hangt aan een gezelschap waarvoor ze graag betaald zou dansen. Terwijl de mensen uit haar omgeving wel al een beroep hebben en bijgevolg wel geld hebben om een flat in New York te betalen en eventueel zelfs fraai te decoreren, trappelt zij ter plaatse. Voor een kamer met een bed hangt ze af van vrienden.

In het spottende analyseren van haar situatie, haar onhandigheid en talent voor ondoordachte beslissingen is de onbedachtzame droomster een crack. Sporadisch werkt het op de heupen dat zij en de meeste van haar vrienden zo slim en hip zijn en zich zo gevat en eloquent kunnen uitdrukken. Maar plaats dat maar onder de noemer jaloezie.

Frances Ha komt pas volgende week in de zalen, maar nu dinsdag al stellen Gerwig en Baumbach de film in Bozar voor.


--------------------------

Avant-première: 2 juli 2013 in Bozar
Release: 3 juli 2013