Niet dat Wedding crashers een hoogtepunt in de filmgeschiedenis is, maar Vince Vaughn en Owen Wilson waren in die komedie erg grappig als wapenbroeders die onvermoeibaar trouwfeesten afschuimen. Voor The internship werd het duo herenigd.

Maar ze hebben veel van hun glans verloren. Bovendien ontbreken de goede grappen en wordt een flutverhaal over twee uur uitgesmeerd. Terwijl het al zo ontzettend moeilijk is om een uur grappig te zijn.

De kers op de zure taart is dat de komedie zich nauwelijks onderscheidt van een reclamespot voor Google. Vaughn en Wilson spelen twee werkloos gevallen verkopers van polshorloges. Door een baan bij Google te versieren, willen de competitiebeesten en babbelspecialisten bewijzen dat ze nog niet door de tijd zijn ingehaald. Samen met een honderdtal piepjonge bollebozen en computergenieën mogen ze een zomer lang stage lopen. Die stage omschrijven ze als mentale Hunger games. De jonge wolven moeten het tegen elkaar opnemen in een reeks proeven. Alleen de winnaars krijgen een job.

De bedrijfscultuur van Google (gratis eten, slaap-pods voor workaholics die de batterijen moeten opladen, speelruimtes, glijbanen, omnipresente vrolijke kleuren) smeekt om satire, maar op dat terrein durven de grappenschrijvers zich niet te begeven. Hun idee van humor is een nerd die loos gaat op de dansvloer.

zalen: Kinepolis

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Film

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni