Film: L'écume des jours

Voor liefhebbers van gekke uitvindingen en andere verstrekkende voorbeelden van de menselijke verbeelding is L'écume des jours eten en drinken. De roman van de Franse chansonnier, jazzfanaat, dichter, schrijver en culturele veelvraat Boris Vian heette onverfilmbaar te zijn, maar Vians jazzy surrealisme is gesneden koek voor Michel Gondry.

De Franse regisseur van Eternal sunshine of the spotless mind, The science of sleep en Be kind rewind grijpt met beide handen de kans om in een langspeelfilm eens zo inventief en fantasierijk te zijn als in zijn bekende muziekvideo's voor Björk, Daft Punk, The White Stripes en Radiohead.

Het krimpende appartement, de doorzichtige limousine, de kermiswagenwolk die ritjes boven Parijs mogelijk maakt, een tv-kok die je persoonlijk bijstaat en desnoods in de koelkast opduikt of de Pianococktail die cocktails maakt op basis van de muziek die je speelt: je weet niet waar eerst gekeken. De tastbaarheid van decors en attributen - Gondry verkiest knutselwerk boven digitale wonderen - versterkt dat effect.

Een verhaal is er ook en op papier is het aangrijpend. De rijke, zorgeloze Colin fladdert door het leven en lijkt zijn geluk niet op te kunnen wanneer Chloé zijn liefde beantwoordt. Maar Chloé wordt zwaar ziek en Colin moet de meest absurde, onzinnige jobs aanvaarden om de rekeningen te kunnen betalen.

Ondertussen wordt vriend Nicolas versneld ouder en slaat de bewondering van vriend Chick voor de filosoof Jean Sol Partre om in een gruwelijke verslaving. De brute werkelijkheid zuigt alle kleur uit het leven weg. De joie de vivre vloeit over in zwarte poëzie. Het zou ons nog meer hebben aangegrepen als Romain Duris en Audrey Tautou voor iets meer emotionele betrokkenheid hadden kunnen zorgen.

Gekke uitvindingen

Van de in elkaar stuikende stoel tot de fameuze Pianococktail: L'écume des jours zit boordevol maffe uitvindingen. Zo zijn we er nog tegen-gekomen in de filmwereld.

Hoverboard
Om een beetje indruk te maken op de meisjes moest je in de jaren 1980 overeind kunnen blijven op een skateboard. Maar voor klunzen als ik waren die wieltjes er te veel aan. Michael J. Fox reikt in Back to the future part II (1989) de oplossing aan: het vliegende (en wielloze!) skateboard.

Wandelend kasteel
Dat de achterdeur uitgeeft op verschillende uithoeken van een dickensiaanse wereld en de jonge eigenaar-tovenaar een onzinnige oorlog bestrijdt, zullen we op een dag vergeten zijn, maar niet het zuchtende, puffende, krakende, wandelende kasteel uit de anime Howl's moving castle (2004) van Hayao Miyazaki.

Point of View Gun
De Infinite Improbability Drive is de strafste uitvinding van Douglas Adams. Maar omdat het te moeilijk om uit te leggen is, houden we het op de Point of View Gun die speciaal voor The hitchhiker's guide to the galaxy (2005) werd gecreëerd. Vuur het wapen op de persoon af die u niet begrijpt en hij ziet het licht.

Knit-O-Matic
Wat gekke uitvindingen betreft, behoren kleihelden Wallace en Gromit tot de wereldtop. Wat dacht u van de Knit-O-Matic uit A close shave (1995)? Steek een schaap in de machine en het wordt gewassen, gedroogd en geschoren waarna van de wol een trui wordt gebreid.

Maschinenmensch
Een robot kon bezwaarlijk in dit lijstje ontbreken en we zijn voor een van de eerste robots uit de filmgeschiedenis gegaan. In het dystopische Metropolis (1927) van Fritz Lang ontwerpt de gekke uitvinder Rotwang een metalen robot in de vorm van de vrouw van zijn dromen. Waarna de problemen pas echt beginnen.

zalen: Kinepolis, Le Stockel, UGC Gulden Vlies