Film: Oz the Great and Powerful

Disney’s Oz the Great and Powerful doorstaat de vergelijking met de 74-jaar oude onverslijtbare MGM-klassieker The Wizard Of Oz niet. Er is geen nieuwe Judy Garland opgestaan, geen Technicolor wonder geschied, geen lied dat zich voor eeuwig en altijd in je oor wurmt, laat staan dat er een nieuwe mythologie in het vooruitzicht is.

Oz the Great and Powerful herkauwt stukjes en heeft twee uur nodig om vragen te beantwoorden die er niet echt toe doen. Waarom is de grote tovenaar het minst magische element in heel Oz? Hoe verdeelden de heksen de windstreken? Zinvoller is de vergelijking met Tim Burtons Alice In Wonderland. Ook die middelmatige variatie op een fantastisch verhaal moest het hebben van kleurrijke fantasie-decors, maffe personages, massa's speciale effecten en 3D. Alice In Wonderland bracht Disney een fortuin op en Oz the Great and Powerful moet hetzelfde doen.

Sam Raimi werd aan boord gehaald om het miljoenenproject in goede banen te leiden. De regisseur van Spider-Man doet dat goed. Misschien zelfs beter dan Burton. Het zoutloos, saai verhaal kan hij niet fixen maar zijn CGI en 3D staan op punt.

Ambacht
Oz wervelt en ziet er zeer goed uit. Het ambacht van de illusionist beheerst hij als geen ander. Zoveel kan aanvankelijk niet gezegd worden van de titelheld. Oz (James Franco) is een zelfzuchtige kermismagiër die een groots leven boven een goed leven verkiest. Op de vlucht voor een bedrogen echtgenoot belandt de charlatan in een tornado die hem van Kansas naar Oz brengt.

Drie heksen trekken er aan zijn mouw om het magisch land van de boze heks te redden. Over wie de boze heks is verschillen de zussen van mening. Die heksen hadden sterke personages kunnen zijn. Rachel Weisz, Mila Kunis en Michelle Williams weten ten slotte van wanten. Maar voor de duizendste keer moeten de vrouwen toekijken hoe de (nare) man de held van de dag wordt.