Film: Perfect Sense

Kunt u wat aanvangen met de volgende omschrijving: een mix van Contagion, Melancholia, Blindness en Young Adam. Nauwelijks? Er is iets vreemds aan de hand met de film 'Perfect Sense'.

Ik vroeg me tijdens de vertoning af wat regisseur David Mackenzie (Young Adam, Hallam Foe) toch in dat verhaal zag. Maar als je het neerschrijft, is het wél erg interessant en intrigerend.

Een epidemie - daar zijn de virussen weer - lijkt de ondergang van de mens te betekenen. Een voor een verliest hij zijn zintuigen. Hysterische lach- of huilbuien gaan aan het verlies van de reukzin vooraf. Schranspartijen kondigen het verlies van smaak aan. Een woedeaanval is het signaal dat doofheid niet meer veraf is. Wonderwel past de mens zich aan elke nieuwe handicap aan.

Wat is nog het verschil tussen een fles azijn en een Château Mouton-Rothschild? Verdwijnen met de geur ook onze herinneringen? De gevolgen van het zintuiglijke verlies komen helaas maar een beetje aan bod. De klemtoon ligt op de liefde die ondanks de penibele en alsmaar verergerende situatie openbloeit tussen een sexy kok met weinig tijd (Ewan McGregor) en een knappe epidemiologe (Eva Green). Met die romantiek zit het wel goed. De scènes die het uitvallen van zintuigen uitbeelden zijn dan weer overtrokken. Ach, beter een eigenaardige film dan de dertiende uit een dozijn.

zalen: Kinepolis, Vendôme