Film: Reality

Voor het franjeloze, memorabele maffiafresco 'Gomorra' kreeg Matteo Garrone veel bijval. Het enige nadeel van het succes: hoe voldoe je nadien aan de hooggespannen verwachtingen van onverzadigbare filmliefhebbers die almaar nieuwer en beter willen?

Garrone is zijn volkse Napels trouw gebleven, maar veranderde van register.

Reality is een tragische satire. De eerste twintig en de laatste tien (we kunnen er een paar seconden naast zitten) minuten zijn het werk van een groot regisseur. Hoedje af voor de manier waarop Garrone de toeschouwer volledig onderdompelt in de realiteit van een volksbuurt in Napels en, meer specifiek, in het leven van de sympathieke visverkoper Luciano, wonderlijk vertolkt door Aniello Arena. Met zijn vlotte babbels, gevoel voor theater en dragqueenoptredens op huwelijksfeesten is Luciano een ster in zijn gemeenschap.

De film begint te slepen en wordt voorspelbaar wanneer Luciano in de problemen raakt. De lokale held is geselecteerd voor de preselectie van Grande Fratello en verlekkert zich op de roem en de rijkdom waar deelnemers recht op menen te hebben. Hij is tot alles bereid om in het Big Brother-huis te raken, verliest het contact met de werkelijkheid en ziet in dat hij vooral veel te verliezen heeft.

Net als Xavier Giannoli met Superstar en Woody Allen met To Rome with love, heeft Garrone weinig toe te voegen aan het allang gevoerde debat over Big Brother, reality-tv en obsessies met roem.

zalen: Aventure, UGC Gulden Vlies