Film: Sirta la gal ba
Het regime van Saddam Hoessein gaf haar anti-Koerdische operatie de naam Anfal. Regisseur Shahram Alidi laat het geweld buiten beeld, maar niet de gevolgen of het onbeschrijflijke leed van een heel volk.
Met Mam Baldar verzon hij een prachtig personage. De oude man rijdt door de valleien en bergen met een gettoblaster en een handvol cassettes. Daarop spreken mensen boodschappen in voor elkaar. Een soldaat wil een opname van het gekrijs van het kind dat op komst is. Een voetbalploeg vraagt zich af waarom de tegenpartij niet meer van zich laat horen. Velen zoeken nieuws over een vermiste zoon, broer, vader of echtgenoot. De boodschapper krijgt het hard te verduren. Voetbalvelden blijken graven te zijn geworden, trouwfeesten eindigen in dood en verderf, gesluierde vrouwen sommen de namen op van hen die het werkkamp niet overleefden. De jammerklachten, smeekbedes en intrieste verhalen vloeien in elkaar over en monden uit in sirta la gal ba of het gefluister van de wind.
De regisseur is een dichter. Sonoor is zijn werk sterker dan visueel. De film boet aan kracht in door de overdaad aan metaforen en allegorische scènes en de wisselende kwaliteit ervan. Een handvol keren is het wel raak en klinkt het gefluister oorverdovend.
zaal: Cinéma Nova (in het Koerdisch, met Franse ondertitels)
Lees meer over: Film
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.