Film: The Spirit of 45

"Hey liefste, vanavond naar de bioscoop? Er draait een documentaire over de Britse, naoorlogse politiek en de totstandkoming en verbrokkeling van de sociale welvaartsstaat." Dat hoor je nu eens nooit.

En toch staat er sinds woensdag een film op de affiche die beantwoordt aan die beschrijving. Ga ernaartoe en je zult niet alleen zitten in de zaal.

De documentaire is namelijk geregisseerd door Ken Loach, de maker van zoveel uitstekende, sociaal bewogen films dat hij een keurmerk is geworden. Het eerste uur is ijzersterk. Loach slaagt erin het grote verhaal te brengen van onder uit: met boeiende, sterke archiefbeelden en getuigenissen van gewone mensen die de ogen openen.

Twee dingen worden glashelder: hoe noodzakelijk de sociale maatregelen waren van de Labour-regering die na de Tweede Wereldoorlog aan de macht kwam, en hoe dankzij de spirit van 1945 op een recordtijd het land revolutionair en voorgoed veranderd werd. Maar zodra Thatcher in beeld komt, vloeit de spirit uit The spirit of '45.

Zo fraai als Loach het ontstaan van de sociale welvaartsstaat schetst, zo kort gaat hij door de bocht in het hoofdstuk over de ontmanteling ervan. De teloorgang van de mijnindustrie is een toch net iets ingewikkelder verhaal dan: neoliberaal kreng pakt arbeiders hun werk af. Enthousiaste Loach was beter in vorm dan boze Loach.

zaal: Flagey