Film: Thérèse Desqueyroux

Ah die goeie ouwe tijd toen suikertantes en vervelende echtgenoten nog met arsenicum vergiftigd werden! In provinciaal Frankrijk op het einde van de jaren '20 schikt de scherpzinnige, levenslustige Thérèse zich naar een verstandshuwelijk dat het landgoed van twee families verenigt.

Ze is van goede wil. "Je vais me marier, cela va me remettre de l'ordre dans les idées, j'ai choisi la paix." Maar de vrede is te vredig. Bernard Desqueyroux (Gilles Lellouche) en het eentonig, deprimerend middelmatig provinciaal-burgerlijk bestaan dat er bij hoort, maken de gepassioneerde Thérèse ongelukkig.

De druppels arsenicum die haar van Bernard bevrijden moeten, doen haar alleen maar in de beklaagdenbank belanden. Waarna pas echt duidelijk wordt hoe ver de verstikkende macht van de burgerij reikt. Met deze verfilming van een roman van Francois Mauriac die ook in Nederlandstalige hoofdstedelijke colleges tot de verplichte lectuur hoort, sloot het voorbije Festival van Cannes af. Helaas om de voor neutrale toeschouwers verkeerde reden: bij wijze van hommage aan Claude Miller.

De Franse regisseur was in april overleden. Audrey Tautou speelt het noodlottig titelpersonage nogal afstandelijk. Van de echtgenoot (Gilles Lellouche) is zo'n tamzak gemaakt dat je niet goed begrijpt waarom Thérèse de moeite doet om hem uit de weg te ruimen. De beslissing om niet met een flashback te werken zoals in het boek maar het verhaal chronologisch te vertellen heeft dramatische gevolgen voor de spanning. Geen boekbesprekingen maken als je alleen maar de film gezien hebt!