Na twee seizoenen zonder livepubliek palmt het Klarafestival opnieuw de hoofdstad in. Met zinnenprikkelende klassieke muziek in zowat elke concertzaal die Brussel rijk is, en uiteraard in zijn beproefde scheepscontainers voor intieme een-op-eenconcerten.
© Sanne Vanderven
| Reinoud Van Mechelen is een van de sterren op het Klarafestival
Spot on: Klarafestival, een ode aan saamhorigheid
Het coronavirus en al zijn varianten hielden het Klarafestival stevig in de greep. Telkens weer viel het muziekfeest samen met een nieuwe besmettingspiek. Na een afgelaste en een virtuele editie is saamhorigheid nu het welverdiende devies: Let’s Stick Together. En ook wij kunnen niet wachten om opnieuw te blijven plakken.
De aanslepende muziekhonger maakt dat het festivalprogramma een dik belegde boterham is, met supersterren op het podium en achter de pupiter. Piano-icoon Maurizio Pollini streelt de toetsen met Schumann en Beethoven, Vladimir Jurowski wuift zijn baton voor het legendarische Bayerisches Staatsorchester in een Frans-Brits programma. Een jonge generatie muzikanten staat te trappelen in het laureatenconcert van kamermuziekwedstrijd Supernova.
Eregast van het festival is thuiszanger Reinoud Van Mechelen, die zijn kristallijne tenorstem twee keer laat weergalmen: in een avond orkestliederen, en in Charpentiers Te Deum, dat veel meer te bieden heeft dan de generiek voor het Eurovisiesongfestival.
Naast deze crème de la crème karnt het Klarafestival weer de boter van nieuw repertoire. Het accent ligt daarbij steeds duidelijker op visuele voorstellingen en modern muziektheater. Josse De Pauw en Frederik Neyrinck schreven met Rhapsody een ode aan het denken, gebaseerd op het filosofische VPRO-programma Van de schoonheid en de troost; de jonge theatermaker Mien Bogaert schept een indrukwekkende video-installatie met pantoffelhelden in neon ondergoed en een papiergekroonde Peer Gynt; en het avant-gardegitaarkwartet Zwerm werkt samen met Walpurgis-huisregisseur Stef Depover aan een muzikaal verhaaltje voor het slapengaan.
Maar zelfs met zo onnoemelijk veel muziek in zo onnoemelijk veel Brusselse speelplekken, breekt het Klarafestival naar aloude traditie ook uit de steriliteit van de concertzaal. Zijn pop-upbox reist opnieuw door het gewest voor intieme muziekbelevingen, en met het musikaa-project wil het festival zich meer dan ooit verankeren in de hoofdstad. O, wat hebben we het Klarafestival gemist. En o, wat zijn we blij dat het terug is.
Lees meer over: Muziek, BRUZZ Select spring 2022, Klarafestival
