The Black Heart Rebellion: uit de ondergrond

"Het is geen rock, metal of tribal, maar een tussengenre dat ik alleen maar kan uitdrukken in termen van intensiteit en dynamiek," zegt drummer Tim Bryon over The Black Heart Rebellion. Misschien wel de reden waarom er een uitnodiging in de bus viel om te spelen op de festiviteiten rond 25 jaar Ultima Vez.

Har Nevo is (in het Hebreeuws) de berg vanwaar Mozes het beloofde land zag. Na een veertigjarige tocht door de woestijn, besloot hij precies daar het loodje te leggen. Zo staat het in Deuteronomium 34:1. Dat de weg die je samen aflegt meestal belangrijker is dan de finale bestemming, maken we ook op uit het levenspad van The Black Heart Rebellion (TBHR). Zanger Pieter Uyttenhove legde tijdens een reis naar Jordanië de link tussen de berg en de groep. Waren zij ook niet steevast op zoek, zonder goed te weten naar wat? "Het thema 'onderweg zijn' is universeel," benadrukt gitarist Valentijn Goethals. "Op Har Nevo verwijzen we naar de grote verhalen waarin die thematiek aanwezig is, zoals in de Bijbel en in de Griekse mythen. Het sluit perfect aan bij de reden waarom we muziek maken."

Na het snel op het studentenkot van Goethals opgenomen Monologue (2008) wilde de Gentse groep een meer doordacht album maken. "We schreven eerst enkele kernwoorden op," legt Bryon uit. "Gejaagd, oosters, ambachtelijk, tribal… Daar hingen we jams en repetitietakes aan op. Dat gebeurde twee à drie jaar geleden al. Het is bijzonder leuk om die termen nu te zien terugkeren in recensies." Nadat de band eerst al experimenterend zijn blikveld had verruimd, mocht producer Koen Gisen hun nieuwe geluid in de studio de nodige ademruimte geven.

Exotische contreien
Een andere katalysator voor de muzikale metamorfose van TBHR, is de soundtrack die de band schreef voor de theaterproductie Medea (2009), naar een tekst van de Duitse theatermaker Heiner Müller. "Jan Dekeyser van In Vitro, het gezelschap in kwestie, zei ons niet welke melodie hij op welk stuk wilde. Hij sprak in gradaties van intensiteit," herinnert Goethals zich. "Ons debuut was nog een verzameling gitaarmelodieën, nu zijn de drums veel belangrijker. En intensiteit is de sleutelfactor. Luister naar 'Animalesque': dierlijk en gejaagd. De titel beschrijft perfect het gevoel van die song."

TBHR stelde Har Nevo eerst voor in Japan. "We werden er drie jaar geleden al met open armen ontvangen," zegt Bryon. "Eigenlijk volgen we het tegenovergestelde parcours van het commerciële circuit. Eerst sturen we onze muziek gratis de wereld in. Zo verwerven we nichebekendheid en kunnen we overal heen, ook naar exotische contreien, waardoor andere milieus ons dan weer interessant gaan vinden, zoals Studio Brussel: 'Oh, jullie hebben getoerd in Japan?' Voor ons is het moeilijker om hier op de radio te komen dan om in Japan op te treden."

De bandleden van TBHR zijn betrokken in verschillende nevenprojecten. Een uitnodiging voor het Fear Not-feest van Ultima Vez, Wim Vandekeybus' dansgezelschap, komt mooi uit. "Ik ben grote fan," zegt Goethals. "Bij Vandekeybus draait het ook rond intensiteit."

Fear not: the black heart rebellion
wanneer: 13 februari 2013 om 20.30 uur
tickets: €5
--------------