CD: Cold Specks: I predict a graceful expulsion

“Born all in the dark wormy earth, cold specks of fire, evil, lights shining in the darkness.” Zo schreef James Joyce in zijn meesterwerk Ulysses, en zo heeft u meteen een idee van wat u zich bij de bezwerende composities van Cold Specks, schuilnaam voor de zwarte Canadese zangeres Al Spx, moet voorstellen. Zelf noemt ze haar stijl doom soul.

Op debuut I predict a graceful expulsion, opgenomen met PJ Harvey-vertrouweling Rob Ellis, horen we vooral een machtig krassende, ietwat gehavende stem, die veel ouder klinkt dan haar 23 lentes doen vermoeden. Met haar persoonlijke update van de folk- en bluescatalogus zit ze in hetzelfde schuitje als generatiegenote Liz Green. Alleen klinken de sobere songs van Spx, met als basis vaak alleen gitaar en stem, wat conventioneler.

Maar de hang naar vintage is er zeker. En ze kan vleien en vloeken, bidden en treuren, én hypnotiseren zonder haar geloofwaardigheid te verliezen. Dat Ellis een indringende sfeer kan creëren wisten we al langer. Dat hij met Spx een talentvolle zangeres aan de haak heeft geslagen wordt ook snel duidelijk. Maar vooralsnog is het nog iets te veel zoeken naar songs die echt blijven plakken.

12/6, 20.00, volzet, Huis 23 (AB)
28/8, 21.45, gratis, Feeërien (Warandepark)

Cold Specks: 'I predict a graceful expulsion'. Roots (Mute/Pias)