Cezariusz Gadzina & Anna Ciborowska: tussen jazz, klassiek en elektropop

De Pools-Belgische saxofonist Cezariusz Gadzina blijft verbazen. Na zijn passage bij onder meer Bl!ndman en Saxafabra en de recente oprichting van het Belgian Saxophone Ensemble brengt hij nu een ode aan de Poolse componist Witold Lutosławski. Een ontmoeting tussen jazz en hedendaagse klassieke muziek.

De Poolse componist Witold Lutosławski (1913-1994) wilde zich losrukken van de traditie à la Bartók, maar zette nooit helemaal de stap naar de extreme avant-garde van Ligeti. Toch drukte hij in eigen land zijn stempel op een hele generatie en wordt hij beschouwd als een van de grootste componisten. Ook buiten Polen schat men hem naar waarde en kreeg hij verschillende compositieopdrachten. Saxofonist en componist Gadzina is op zijn beurt iemand die experimenteert met stijlen en genres. Samen met pianiste Anna Ciborowska bewerkte hij stukken van Lutosławski voor een septet met een zangeres en muzikanten uit de jazz, de elektropop en de klassieke muziek.

Vanwaar het idee om Witold Lutosławski in de kijker te plaatsen?
CEZARIUSZ GADZINA: Hij werd honderd jaar geleden geboren. Maar er is meer natuurlijk. Zijn composities schreeuwen om bewerkt te worden. Vooral de potentiële link met jazz trok mij al heel lang aan.
ANNA CIBOROWSKA: Wat mij over de lijn trok, waren de eerlijkheid en de puurheid in zijn oeuvre. Hij evolueerde continu, maar los van de heersende trends. Het experimenteren was bij hem nooit een zaak van "art for art's sake". Zelfs toen hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in cafés optrad om te overleven, verlaagde hij zich nooit tot het spelen van platvloerse melodieën. Integendeel, in die periode schreef hij zijn Paganini-variaties voor twee piano's. Later zocht hij naar kruisbestuivingen tussen volksliederen en hedendaagse klassieke muziek. Een gelukkig toeval, want de overheid wilde net dat het nationale erfgoed in ere werd hersteld. Zo kwam hij niet op de zwarte lijst te staan, maar bleef hij wel trouw aan zichzelf.

Hoe gingen jullie te werk om het repertoire van jullie programma samen te stellen?
GADZINA: We wilden vooral de link leggen tussen hedendaagse klassieke muziek en jazz via de harmonische en ritmische structuren uit zijn werk. In de jaren 1950 was het modernisme in de klassieke wereld compositorisch veel verder gevorderd. Zelfs de stukken van John Coltrane waren lang niet zo complex en uitgediept als bij Lutosławski. Ondertussen is er in de jazz een hele evolutie geweest en staan beide zogoed als op dezelfde hoogte.

CIBOROWSKA: Belangrijk bij onze keuze was dat we eerst bepaalden wie we erbij wilden betrekken vooraleer we het repertoire selecteerden. Een open geest was een vereiste. We kennen al deze muzikanten door diverse samenwerkingen uit het verleden. Drummer Lionel Beuvens staat open voor de meest diverse invloeden, maar ook bassist Christophe Devisscher en trompettist Jean-Paul Estiévenart zitten op onze golflengte. Net als Aga Winska, die ooit nog de Koningin Elisabethwedstrijd won. De Poolse electrowizard Marcin Steczkowski kickt op uitdagingen als deze. Ik ben zelf meestal actief in de klassieke wereld, waar technische perfectie boven alles staat. Ik liep met heel wat ideeën rond die ik daar niet kwijt kon, maar wel in een project als dit.

WE TOLD "LUTOSŁAWSKI"
wanneer: 8 juni 2013, 20.30 uur
tickets: €9/10/12
waar: Espace Senghor, Waversesteenweg 366, Etterbeek, 02-230.31.40, www.senghor.be

Cezariusz Gadzina Quartet
wanneer: 7 juni 2013, 22.00 uur
waar: Sounds Jazz Club, Tulpstraat 28, Elsene, 02-512.92.50, www.soundsjazzclub.be