Congolees dansfeest op Maïsha en B-United

Vrijdag gaven Eddy Mboyo en zijn groep La Sanza in het Théâtre de Poche bij Ter Kameren een voorsmaakje van wat ze op het Maïsha-festival in Kure­gem en op de nationale feestdag tijdens B-United zullen serveren: een groot Congolees dansfeest. “We willen de diversiteit van de Congolese samenleving in de verf zetten.”

La Sanza gaf een spetterende show met een resem zelfgemaakte percussie-instrumenten, een sanza (duimpiano), een bas-sanza, twee stralende zangeressen/danseressen en frontman Eddy Mboyo op zang, dans en een gigantische houten xylofoon. Als we met iemand mogen vergelijken, dan denken we aan de afropop van de Guineeër N'Faly Kouyaté, steeds met stralende glimlach, veel energie en spectaculaire danspassen.

La Sanza leverde een moderne en dansbare mix van soukous en traditionele Congolese ritmes. De gitaar, zo belangrijk in Congolese soukous, werd vervangen door de sanza. Het geheel is ongetwijfeld ietsje te gelikt, maar daar stoorde het (iets oudere) publiek zich geen seconde aan.

Potpourri
Eddy Mboyo is een geboren entertainer die danst als geen ander: hij is ook danser en choreograaf en werkte in Congo al vaak met traditionele balletten. "Zo kwam ik in contact met heel wat muziekstijlen uit Congo. We hebben 450 etnieën en een onwaarschijnlijke culturele en linguïstische diversiteit. En toch brengen de meeste Congolese groepen dezelfde muziek, ndombolo (snellere variant van soukous, BT). Ik wil daartegenin gaan en onze culturele rijkdom op een moderne manier verwerken in mijn muziek," vertelde Mboyo, amper op adem gekomen na een stomend concert.

Mboyo schrijft ook de composities en de arrangementen van La Sanza. En wellicht nog origineler: bijna alle instrumenten zijn door hem ontworpen en door Désiré Isako Bola, de percussionist van de groep, en een groep instrumentenbouwers vervaardigd. "Ik haal mijn inspiratie uit de traditie om nieuwe instrumenten te ontwerpen. In navolging van God, die de mens schiep, wil ik ook mijn sporen nalaten op deze wereld." Vooraan op het podium stond een gigantische houten xylofoon. Achteraan stond de drummer op een klein podium met een indrukwekkend drumstel gemaakt uit percussie-instrumenten van verschillende grootte, potten en zowaar een ijzeren ventilator.

Sentiment
Behalve het monopolie van de gitaar bant Mboyo ook het overaanbod aan sentimentaliteit in de Congolese muziek. "Al die liefdesliedjes, in een land waar zoveel problemen zijn!" zucht hij verontwaardigd. "Straatkinderen, tribalisme, corruptie, racisme,... Wie gaat daarover zingen?"

La Sanza werkt aan een tweede album, maar deze zomer toert de band nog met de debuutplaat Emala uit 2007. Dat album kwam uit op het Brusselse label Igloo Mondo, een uitvloeisel van het Yambi-festival in 2007 dat een brug wierp tussen Franstalig België en Congo. Een mooi voorbeeld van nieuwe Belgisch-Congolese samenwerking, want, zo zei Mboyo tijdens zijn concert, "we kunnen de geschiedenis niet wissen. We zijn gedoemd om samen te werken, laten we er het beste van maken."

----------------
La Sanza treedt op 20 juli op op het wereldmuziekfestival Maïsha aan de Slachthuizen van Kuregem (toegang 5 euro), en op 21 juli op B-United van Muziekpublique met een latinofeest op het Peter Benoitplein in Neder-Over-Heembeek, een swingfeest op het Willemsplein in Laken en Africa unite op het Anneessensplein in het centrum. Vanaf 17 uur, gratis.