De speeltuinpop van Fence is volwassen
De kern van Fence bestaat nog steeds uit het trio Niels Hendrix, Meindert Leenders en Lieven Verdin. "Wij met z'n drieën samen in een kringetje, elkaar aftroevend met wat we uit de losse pols uit onze gitaren schudden, spontaan, ongeforceerd. Daar draait Fence na al die jaren nog steeds om," zegt Hendrix. Hij heeft er samen met Leenders net een sessie en een interview opzitten bij een Brusselse lokale radio.
Ze zijn net terug van een optreden in Parijs. "Stonden er daar op het einde van onze set in Parijs toch wel enkele snoodaards om 'Mary Lou' te roepen, zeker. Ja, dat was een verrassing, maar een zeer aangename." Met 'Mary Lou' bedoelden ze niet een of andere bevallige chanteuse die na Fence op moest, maar het radiohitje van de Hasselaren uit 2000.
En dan te bedenken dat een lekkend dak deze reünie in gang zette.
Niels Hendrix: (Lacht) Inderdaad, als het dak van ons repetitielokaal niet had gelekt, dan waren we misschien niet gaan kijken hoe het met onze instrumenten was gesteld.
Meindert Leenders: Nadat we met Fence gestopt waren, na Pukkelpop 2006, hadden Lieven en ik amper nog een instrument aangeraakt. Het werd tijd om mijn bas en basversterkers eens van onder het stof te halen, en toen begon het opnieuw te kriebelen. Tegenwoordig zien we elkaar haast meer dan onze vrouwen.
Hoe verliep de hernieuwde kennismaking?
Hendrix: Bijzonder fijn, vooral omdat er geen verwachtingen waren. De eerste drie maanden was het nog wat aanmodderen, maar toen we met z'n drieën begonnen samen te spelen, is alles in zijn plooi gevallen. Het resultaat klonk zo gecondenseerd en puur dat we al vlug demo's zijn gaan opnemen. We moesten niet zonodig een hit hebben of opnieuw op Pukkelpop staan, maar omdat de nieuwe songs zo ongeforceerd en organisch klonken worden we nu toch op de radio gespeeld en staan we weer op Pukkelpop.
Om jullie muzikaal te duiden wordt weleens met Beatles- en Beach Boys-vergelijkingen gegoocheld. Mag ik er, gezien het speelplezier, een derde B-groep aan toevoegen, The Beastie Boys?
Hendrix: Ja, natuurlijk. Dat hoor ik even graag als The Beatles. Muzikaal bewandelen we andere paden, maar met de vibe en de uitstraling op het podium en het idee dat drie vrienden samen ideeën uitwerken, zitten we op dezelfde golflengte. We zijn technisch nog steeds niet de beste band van België, verre van zelfs. Maar de sfeer en het speelplezier maken veel goed. Wij zijn nu eenmaal geen naturalisten, maar expressionisten.
Op de reünieplaat, simpelweg Fence genoemd, wordt jullie typische speeltuinpop vervoegd door ietwat meer sérieux.
Leenders: Waar we vroeger soms nog bekritiseerd werden voor van onze beschei-denheid, of valse bescheidenheid, denk ik niet dat die nu nog op zijn plaats is.
Hendrix: We zijn 35 jaar, we gaan ook niet meer zomaar elk café plat spelen omdat we er 100 euro en nog wat gratis pinten krijgen. Ook muzikaal zijn we kritischer voor onszelf geworden. Maar een carrièreplan hebben we nog steeds niet, in tegenstelling tot veel zestienjarigen. We zijn een plant die organisch groeit, naar de zon toe, en die niet bezig is met de grootste plant van het hele bos te worden.
wanneer: 23 juni 2012 om 22.00 uur
toegang: gratis
waar: Beursschouwburg, A. Ortsstraat 20-28, Brussel, 02-550.03.50, www.beursschouwburg.be
----------------------------
wanneer: 18 oktober 2012 om 20.00 uur
toegang: €12
waar: Aancienne Belgique, Anspachlaan 110, Brussel, 02-548.24.24, www.abconcerts.be
Lees meer over: Brussel-Stad , Muziek
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.