Diaspora Sounds: Salsa en guerrillera's

Een Europese salsagroep die zoals in Cuba twaalf muzikanten telt is een zeldzaamheid. Dat alle muzikanten vrouwen zijn, is een primeur! De salsaband van de Cubaanse Zulema Hechavarria Blanco zal in het Beurscafé een van zijn eerste concerten geven, in het kader van Diaspora Sounds, muziek van 'nieuwe Belgen' uit de diaspora.

De vrouwenband van Zulema Hechavarria Blanco lijkt wel op maat gesneden voor Diaspora Sounds: de muzikanten hebben wortels in Havana, Rotterdam, Keulen, Antwerpen en Brussel, maar ook in Japan en de Filippijnen, een echt internationaal gezelschap dus.

Blanco zelf komt uit Cuba, waar muziek deel uitmaakt van het dagelijkse leven. Zulema Hechavarria Blanco: "Bij mij thuis was er non-stop muziek. Mijn vader was muzikant, mijn grootvader ook. Er kwamen veel muzikanten over de vloer en tijdens jamsessies speelde ik als kind soms mee, voor de lol. Toen ik vijf was, heeft mijn vader me piano leren spelen. Op mijn elfde ben ik overgeschakeld naar dwarsfluit."

Het is de dwarsfluit die je naar België bracht…
Zulema Hechavarria Blanco: Ja, tien jaar geleden ben ik naar hier gekomen om klassieke fluit te studeren aan het conservatorium van Antwerpen. Ik ben ook meteen bij El Tattoo del Tigre en andere groepen gaan spelen. Na mijn studies ben ik gebleven en intussen heb ik hier mijn familie, mijn vrienden… Ik voel me hier echt thuis!

Nu kom je voor het eerst naar Brussel met je eigen project.
Blanco: Ja, tot nog toe speelde ik voor anderen, zowel in Cuba als in België. Nu was het tijd om mijn eigen ding te doen. Dat is salsa! Hier in Europa beperken salsagroepen zich tot vijf of zes man om financiële en logistieke redenen. Ik wou een echt salsaorkest zoals in Cuba, met twaalf tot veertien muzikanten.

Een salsaband met enkel vrouwen is een primeur, nietwaar?
Blanco: In Europa wel, maar in Cuba bestaan er wel meer. Het allereerste vrouwelijke salsaorkest Anacaona werd in de jaren 1950 opgericht en intussen zijn er zo'n twintig. Anacaona was een revolutie in de geheel mannelijke én erg macho salsascene. Het is de naam van een inheemse leidster die gestreden heeft voor de rechten van de indianen. Strijdvaardige vrouwen zijn mijn grote voorbeeld, daarom dacht ik als groepsnaam aan Las Guerrilleras, maar dat is misschien wat controversieel.

En dan?
Blanco: Het woord guerra (oorlog) stoot sommigen tegen de borst, maar ik vind dat guerrilla iets krachtigs heeft, iet revolutionairs, strijdvaardigs. En ik vind dat het vrouwelijk klinkt.

Beschouw je jezelf een guerrillera?
Blanco: Zeker en vast! Vrouwen aan de macht, dat is mijn motto! Onder muzikanten zijn er veel te weinig vrouwen. Veel groepen bestaan enkel uit mannen. Meisjes en vrouwen moeten naar de muziekschool, instrumenten aanleren. En ze moeten niet enkel pop en rock spelen, ook latin, salsa, cumbia…

Was het makkelijk om al die vrouwen te verzamelen voor je orkest?
Blanco: Ik heb wel wat moeten zoeken hoor. Er zijn uitstekende vrouwelijke muzikanten, maar je vindt niet snel een vrouw die conga's, trombone of bas speelt. Eerst heb ik vriendinnen uit Antwerpen en Brussel rondom mij verzameld, dan ben ik op zoek gegaan in onze buurlanden...

Komt er ook een album?
Blanco: We zijn een demo aan het opnemen. Daarmee willen we vooral spelen en van ons laten horen op het podium. Daarna komt het album.

wanneer: 21 oktober 2010, 20.30 uur
tickets: gratis