Frederik Sioen wil de mensen doen lachen en dansen

Tom Peeters
© Agenda Magazine
02/03/2012
“De piano is altijd mijn beste vriend geweest, maar ook mijn grootste vijand,” bekent Frederik Sioen. Dat besef lag aan de basis van Sioen, het lichtste en meest instinctieve album van de Gentenaar. “Nooit kwam ik dichter bij mijn eigen persoonlijkheid.”

"Die piano is zoals iemand die altijd aan je zit te trekken," zegt de zanger. "Dan denk je na een tijdje ook: laat me nu toch even met rust." En wat moest gebeuren, is uiteindelijk gebeurd. Frederik Sioen laat zich vanaf nu leiden door zijn intuïtie in plaats van door de mineurklanken van zijn toetsen. Hij omschrijft het als zijn renaissance. Het zijn grote woorden, maar hij meent het. "En weet je wat? Het gebeurde niet eens zo bewust. Je moet er ook klaar voor zijn. Plots stond ik daar Motown-nummers te zingen, of ten tijde van Calling up Soweto te shaken op het podium met vier backings aan mijn zij." Niet voor niets lezen we op de zijkant van zijn nieuwe cd Sioen. (lees: 'Sioen punt') "Play me like a summer's day". Het is een stukje uit de tekst van 'Make it real'. "Een leuke vondst, die staat voor een positieve, lichte plaat die mensen doet glimlachen en beter aansluit bij wie ik echt ben."

Toen we elkaar voor het eerst spraken zei je me dat men je in de jeugdbeweging de 'kleine nerveuze' noemde omdat je niet kon stilzitten. Maar op je eerste platen hoorden we een ingetogen, melancholisch geluid.
Frederik Sioen: Toen mijn eerste albums verschenen, vroegen mijn vrienden: "Ben jij dat? Je zit daar zo ingetogen achter die piano." De Sioen van toen was voor hen een soort alter ego. Ze kenden mij als iemand die op feesten als eerste op de toog staat, graag met mensen babbelt, altijd wilde plannen heeft. Die lust for life heb ik nu ook op de plaat willen zetten. Dat kon alleen maar als ik ging samenwerken met anderen. Thuis in je kelder kun je jezelf niet leren kennen. Je hebt anderen nodig als klankbord. Pas dan kun je je identiteit vormen en kritisch staan tegenover jezelf. Voor de videoclip van 'Bad, bad world' heb ik samengewerkt met Alain Platel. Ik heb gemerkt dat hij constant input van anderen krijgt en verwerkt. Het is cruciaal voor zijn werk.

Platel en ook andere Belgische choreografen spelen met hun dansvoorstellingen vaak in op het primaire, op instinct, iets wat je zelf op Sioen. meer dan ooit toegelaten hebt.
Sioen: Voilà. Stukken van Alain Platel en Arne Sierens, zoals Bernadetje en Allemaal indiaan, zijn uit het leven gegrepen. In zijn dansvoorstellingen schept Alain geen kunstmatige wereld. Misschien is dat wel de reden waarom wij liever kijken naar een film van Pedro Almodóvar dan naar The matrix. Dans is voor mij haast een fysieke ervaring: ik moet erdoor lachen, maar ik zit er soms ook mee te blèten. In het beste geval brengt een voorstelling een gevoel over dat je raakt. Het mag vooral geen kunstje worden. Hetzelfde geldt voor een concert. Een goed optreden geeft me goesting om iets te gaan creëren. Met die instelling heb ik nu ook zelf een plaat proberen te maken.

Hoe begin je daaraan?
Sioen: Elke scheet die ik liet, heb ik opgenomen, zonder er meteen bij stil te staan of ik het wel goed vond. Die spontaniteit ligt aan de basis van het hele album. Door met andere muzikanten, componisten en tekstschrijvers samen te werken, kwam ik te weten wat ik echt wilde. Het is niet evident om je zo kwetsbaar op te stellen. Je deelt nu eenmaal niet graag een half afgewerkte demo of tekst. Daar moet je klaar voor zijn. Zonder Calling up Soweto was dat waarschijnlijk niet gelukt.

In het jaar dat je die plaat in Johannesburg bent gaan opnemen, ben je ook dertig geworden. Ik kan me voorstellen dat je dan begint na te denken waar je mee bezig bent.
Sioen: Ja, ik had drie platen met pop en rock op mijn actief, maar wist niet wat de volgende stap was. Ik vergelijk mijn reis naar Zuid-Afrika graag met wat een achttienjarige overkomt die niet weet wat hij moet studeren en besluit een jaar naar het buitenland te gaan. Ik vroeg me af wat ik nog te vertellen had. En onder meer door die reis ben ik erachter gekomen dat ik iets wou maken dat de melancholie, waar ik toch voor bekendstond, naar een glimlach trekt. We zijn hier in Europa een beetje opgegroeid met die tristesse.

En daar wil jij een alternatief voor bieden? Een lach op het gezicht van de mensen toveren in plaats van de azijnpisser uit te hangen?
Sioen: Zoiets. Zuid-Afrika was een cultuurschok, maar je hoeft niet in het buitenland te zijn geweest om te zien dat muziek mensen blij kan maken. Luister naar The Flaming Lips of The Beatles. Hun nummers zitten boordevol humor. Of neem het Motown-project dat ik heb gedaan voor Theater Aan Zee. Achteraf vertelden de organisatoren me dat ze het wildste feest hadden beleefd in vijf jaar. Ze hadden het niet over ons optreden, maar over wat er daarna gebeurd was. De losse sfeer had iedereen gepusht om er een toffe avond van te maken. Zulke optredens wilde ik meer geven. Er hangt al zo'n sérieux over alles in het leven.

Dat kan tellen als antigif voor de crisis. Misschien willen mensen teruggrijpen naar vrolijke dingen?
Sioen: Ja, ik merk dat toch. Motown brak ook door tijdens een crisis, en de meest legendarische Zuid-Afrikaanse platen kwamen uit tijdens het apartheidsregime. Jonge mensen smachten naar positieve energie, en ik ben bereid hun die te geven. Let's have some fun. We mogen af en toe stilstaan bij wat er misloopt in de wereld. Maar daarna: vooruit met de geit en geen moeilijkdoenerij meer. Vroeger zat mijn muziek te vol. Alles lag vast. Daar wilde ik vanaf. En als ik dan toch een pianoballade schrijf, zoals 'Please hold me in your arms', dan is het géén nummer in mineur. Door de piano links te laten liggen, kon ik me veel beter focussen op mijn zang en elke noot vastgrijpen. Dat voelde aan als een bevrijding.

Maar je blijft ook de Sioen van de 0110-concerten tegen racisme en extremisme.
Sioen: Ah ja, dat zal wel zijn. Nu ik ouder ben zelfs nog veel meer. Ik zal het niet toelaten dat engagement een vies woord wordt. Ook al sta ik niet altijd op de barricaden:Fuck you all, nog veel meer dan daarvoor!

aanvang: 20.00 uur
tickets: €13
-------------

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni