Gogol Bordello: zigeunerpunks zonder grenzen

Gogol Bordello, het excentrieke collectief rond de Oekraïense zanger Eugene Hütz, komt overgevlogen uit New York met zijn zesde album Pura vida conspiracy onder de arm. Zijn mix van Balkan, gipsy, punk, dub en rock met een stevige portie engagement staat garant voor vuurwerk.

Gogol Bordello ontstond in 1999 in New York. Een band zonder veel pretentie, die rock-'n-roll wilde maken, maar dan wel met een internationale kleur, twee accordeons en een viool. "We proberen onze muziek helemaal niet internationaal te doen klinken, wij zíjn internationaal," zegt frontman Eugene Hütz. "Op internet zul je lezen dat ik de 'godfather of gypsy punk' ben, maar ik heb daar heus geen credit voor nodig. Ik doe gewoon mijn ding."

En dat is?
Eugene Hütz: Ik ben een songwriter, geboren en getogen in Oekraïne, ik heb veel gereisd, heb de laatste jaren veel in Argentinië en Brazilië gezeten en de Big Apple is mijn uitvalsbasis. Overal ben ik een outsider, dat geeft me de kracht om dingen te zien zonder mezelf erin te verliezen. Ik ga dus niet plots zot worden van een genre en dat helemaal adopteren. Ik voel me Oekraïner noch Vietnamees of Mexicaan.

"Borders are scars on the face of the planet," staat te lezen op je Facebook-pagina.
Hütz: Klopt, zelfs vanuit wetenschappelijk perspectief. Kijk naar de grenzen in ons lichaam. Het hart gaat de longen nooit binnenvallen, noch gaan de hersenen de lever aanvallen. Toch is de mens in staat tot de waanzin van een ander land binnen te rukken. Muziek is als het bloed van het menselijke organisme. Het reist van orgaan naar orgaan om hen eraan te herinneren dat ze allemaal deel uitmaken van hetzelfde organisme.

Jullie zesde album heet Pura vida conspiracy. Leven we in een samenzwering?
Hütz: Te veel mensen leven in het verleden. Nog meer mensen leven in de toekomst, ze zijn bang voor wat komen gaat. Nochtans is het echte leven enkel het hier en nu. Het gaat aan hen voorbij zonder dat ze het merken. De bedrijven en media buiten de toekomstangst van de mensen al te gretig uit. Ze hebben het over de "good old times", maar dat is zever, er was nooit een perfect verleden. The time is now! Dat is wat wij vertalen in muziek: we maken muziek van nu, gericht naar het heden.

Wat is het grootste verschil met jullie vorige albums?
Hütz: Goh, dat weet ik niet. Het is hybride muziek die alle vormen kan aannemen. Een grote puzzel waarin we alle ingrediënten mogen gebruiken zoals we willen. Als iets meer rock of flamenco klinkt, of mariachi, dan gaat dat voorbij aan mijn analyse. Herkomst kan me niet schelen, en dat maakt puristen of mensen die geobsedeerd zijn door nationale identiteit pisnijdig.

Over welke onschuld gaat het op de nieuwe single 'Lost innocent world'?
Hütz: Er is een spreekwoord dat zegt dat elke man door zijn hel moet gaan om zijn hemel te vinden. Dat wil zeggen dat je moet zoeken wie je echt bent, wat je kracht is en vooral, je moet je bewustzijn terugvinden in deze informatiechaos. Dat bewustzijn is aangeboren, maar we verliezen het als we opgroeien en 'geciviliseerd' worden. We moeten dat bewustzijn reactiveren om onze natuurlijke kracht opnieuw te vinden, en terug te keren naar onze verloren onschuldige wereld.

datum: 7/12

tickets: UITVERKOCHT!