Igor Gehenot, jong jazztalent: ‘Liever jam dan conservatorium’

Onlangs verscheen het debuut van de jonge getalenteerde jazzpianist Igor Gehenot (23). Road story heet de plaat: “We staan aan het begin van het avontuur, we hebben nog een hele weg te gaan.” Als reiscompagnons krijgt Gehenot niemand minder dan de ervaren globetrotters Teun Verbruggen en Sam Gerstmans mee.

M et een moeder die pianolerares was aan het conservatorium, kon de jonge Igor Gehenot het lot moeilijk ontlopen en werd hij ingeschreven voor lessen klassieke piano. Echt interesseren deed het hem niet. Maar toen hij de biopic Ray zag, over het leven van Ray Charles, was het hek van de dam. "Ik raakte helemaal in de ban van boogie en wilde meteen 'Hit the road Jack' kunnen spelen. Daarnaast begon ik de kleine lettertjes op de hoezen te lezen. Zo verschoof mijn interesse meer en meer richting jazz. De plaat die indertijd de meeste indruk op mij maakte, was The real McCoy van McCoy Tyner met daarop 'Search for peace'."

Het logische vervolg was de jazzacademie en nadien het conservatorium. "Daar leerde ik de wereld van Bill Evans en de aanpak van het klassieke jazztrio kennen. Dat mijn voorkeur tegenwoordig uitgaat naar die formule, stamt uit die periode. Bij Evans intrigeerde mij vooral het algemene geluid, zijn spel en zijn lyrisme. Zijn werk met Scott LaFaro en Paul Motian blijft voor mij absolute top."

Na een jaar conservatorium in Maastricht kwam hij naar Brussel omdat hij absoluut les wilde volgen bij Eric Legnini. "Maar ik ben geen echt schooltype: na twee jaar hield ik het voor bekeken. Het leek me interessanter om als autodidact verder te gaan en, vooral, om de jamsessies af te schuimen. De Sounds (Tulpstraat, Elsene, red.) is de laatste vier jaar zowat mijn vaste stek op maandagavond. Zo kreeg ik de gelegenheid om met de meest uiteenlopende muzikanten te spelen en ontdekte ik het repertoire van de standards . Het was ook een ideale manier om een uitgebreide kennissenkring op te bouwen."

Goed op weg
Nadat Gehenot met zijn Metropolitan Quartet al in de prijzen viel tijdens het concours in Comblain (2009), kreeg hij vorig jaar de Sabam Jazz Award voor jong talent. Onlangs verscheen dan Road story (Igloo), de debuut-cd van zijn trio, dat voor de rest bestaat uit drummer Teun Verbruggen en bassist Sam Gerstmans. Op het repertoire staat uitsluitend eigen werk van Gehenot. "Componeren doe ik al een aantal jaar. Ik schrijf continu, maar ik voer wel een strenge selectie door. Voor mijn trio heb ik het geluk te kunnen rekenen op twee straffe muzikanten."

Bill Evans, Eric Legnini en in mindere mate ook Brad Mehldau (al komt die invloed eerder live tot uiting) zijn niet ver weg op Road story , maar het lyrisme en de soundtrack-verwante stukken van Gehenot worden vakkundig in evenwicht gehouden door een aantal meer up-tempo passages.

Op 5 juli staat Igor Gehenot met zijn trio op het podium van Gent Jazz. Dat is natuurlijk wat anders dan een cluboptreden, "en daarvan ben ik me bewust. In april en mei kreeg ik gelukkig een residentie aangeboden in de Sounds. Daardoor konden we zowel het materiaal van de cd als nieuwe composities rustig verder uitwerken en bijschaven."

Hij mag dan al een aantal mooie dingen verwezenlijkt hebben, toch blijft Gehenot realistisch. De titel en de hoes van de cd zijn daar een symbool van. "We staan aan het begin van het avontuur en hebben nog een hele weg af te leggen. We zien wel hoeveel zijwegen er zijn en waar we uiteindelijk uitkomen."


------------------------------------------------------------------------------------------------

Igor Gehenot Trio op 2 juni om 18 uur (!) in JazzStation (Leuvense-steenweg 193A) en op 5 juli als openingsact van Gent Jazz